Łagów (powiat świebodziński)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Łagów Lubuski


Herb Łagowa	Flaga Łagowa

Jan Cybulski

52° 19' 57'' N
15° 17' 37'' E

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Tablice rejestracyjne

FSW

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Strona internetowa wsi

Położenie na mapie Polski

Łagów Lubuski

Łagów (Łagów Lubuski) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Łagów, na północ od szosy E30, na terenie Łagowskiego Parku Krajobrazowego.

[edytuj] Informacje

Wieś jest siedzibą gminy.

Jezioro Trześniowskie

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zielonogórskiego. Łagów jest miejscowością turystyczną, która posiadała prawa miejskie w latach 1808-1932. Położona, nad jeziorami Pojezierza Łagowskiego: Trześniowskim (186 ha, głęb. 58,8 m) i Łagowskim (82 ha). Ośrodek turystyczny i wypoczynkowy, zwany perłą ziemi lubuskiej. Najstarsza część miejscowości znajduje się na przesmyku między wyżej wspomnianymi jeziorami. W Łagowie znajduje się zamek joannitów.

[edytuj] Odległości

Odległości od innych miast Polski (w lini prostej od centrum)

Zielona Góra - 46 km
Gorzów Wielkopolski - 45 km
Świebodzin - 18 km
Sulęcin - 17 km
Słubice - 49 km

[edytuj] Historia

Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Łagowa - kalendarium.

Dawna historia Łagowa najbardziej wiąże się z Sokolą Górą położoną na zachód od jeziora Trześniowskiego. Znajdują się tam ślady kultury łużyckiej. Według potwierdzonych źródeł w 1220 zasiedlali się tam już ludzie.

[edytuj] Własność Zakonów

Pierwsze zapisane informacje o tym przysiółku pochodzą z 1251 roku. Pierwotnie wieś była własnością Templariuszy, a od 1285 była siedzibą komandorii tego zakonu. W 1300 roku osada została przejęta przez panów brandenburskich, oraz tego samego roku sprzedana Albertowi von Klepitz przez trzech margrabiów. Niedługo potem margrabia rządzący tamtymi terenami sprzedał Łagów Zakonowi Joannitów który miał największy wpływ na rozwój wsi. Wkrótce zakon Joannitów obejmował już pobliskie wioski (Wielowieś, Sieniawa, Boryszyn, Templewo, Sulęcin). Przed wybudowaniem zamku w Łagowie mieściła się siedziba komandorii zakonu. Budowę zamku rozpoczęła się w XIV w.. Zamek został postawiony na wzgórzu. W latach 1758 i 1842 wieża zamku została uszkodzona przez pożary.

[edytuj] Panowanie innych krajów

Kościół pw. św. Jana Chrzciciela

Jezioro Łagowskie

W 1640 roku wieś została zajęta przez Szwedów oraz niedalekich Brandenburczyków. Jedne z najlepszych czasów dla Łagowa było panowanie Krystiana Ludwika, który dał wsi prawo do pobierania akcyzy oraz urządzanie jarmarków (Jarmark Joannitów). Łagów miał prawa do przyjęcia praw miejskich i stało się to w 1727. Ostatnim margrabią rządzącym Łagowem był Fryderyk von Hessen-Philippsthal. W 1819 roku teren miasta oraz zamek został nadany rodzinie Zastrow, a teren miasta przechodził z rąk do rąk. W 1895 roku w Łagowie urodził się Gerhard Domagk, biochemik niemiecki, laureat nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny z 1939 roku.

Jednym z ważniejszych wydarzeń gospodarczych była budowa linii kolejowej Toporów - Międzyrzecz w 1909, ze stacją w Łagowie (obecnie nieczynna i zniszczona). Pomimo dobrych perspektyw rozwój miasteczka nie wzrósł, a sam Łagów w 1932 roku stracił prawa miejskie.

[edytuj] Czasy współczesne

Od czasu stracenia praw miejskich Łagów stacje się często odwiedzanym miejscem wypoczynkowym. Po II wojnie światowej teren przyszłego województwa lubuskiego został włączony do Polski, wieś podczas wojny mocno nie ucierpiała. Od tej pory budowane są tam ośrodki wypoczynkowe.

[edytuj] Zabytki

Zobacz więcej w osobnym artykule: Zabytki Łagowa.

Zamek Joannitów

Zamek Joannitów - założony na planie czworoboku z narożną, wysoką na 35 metrów wieżą. Wewnątrz m.in. sala gotycka ze sklepieniem wspartym na jednym filarze i sala z barokowym kominkiem z około 1740 roku. Obecnie hotel.
Brama Polska (zwana też Poznańską) - jedna z obronnych bram Łagowa pochodząca z XV wieku.
Brama Marchijska (zwana też Niemiecką lub Berlińską) - pochodząca z XVI wieku druga brama obronna Łagowa. W dolnej części murowana, w górnej szachulcowa.

[edytuj] Klimat

Brama Polska

Już w latach międzywojennych Łagów był znaną miejscowością letniskowo-wypoczynkową o cechach uzdrowiska i tak pozostało do dzisiaj. Szczegółowe badania nad walorami uzdrowiskowymi miejscowości i najbliższej okolicy prowadzone były w latach 60. i 80.. Stwierdzono że tutejszy klimat należy do najłagodniejszych w Polsce. W stosunku do otaczających, niższych terenów, wyniesiony obszar Łagowskiego Parku Krajobrazowego cechuje zwiększona ilość opadów, a obecność dużej powierzchni leśnej łagodzi dobowe i roczne amplitudy temperatur oraz siłę wiatrów. Lasy, szczególnie te z udziałem sosny, ale nie tylko , wytwarzają też specyficzny, działający pozytywnie na organizm człowieka, tzw. fitoklimat, na który składają się między innymi właściwa jonizacja i wilgotność powietrza, oraz obecność w nim lotnych substancji wydzielanych przez rośliny. W 1974 Łagów Lubuski oficjalnie został uznany za potencjalny ośrodek uzdrowiskowy, w którym w ciągu całego roku mogłyby leczyć się osoby osłabione, wyczerpane nerwowo, rekowalenscenci i dzieci.

[edytuj] Kolej

Wiadukt

W latach 1907-1909 trwała budowa kolei z Toporowa do Międzyrzecza. Łączyła ona powstałe już wcześniej linie kolejowe Frankfurt - Poznań (1870) i Międzyrzecz - Międzychód (1887). Uroczyste otwarcie linii kolejowej nastąpiło w dniu 1 sierpnia 1909 roku. Z powodu urozmaiconej rzeźby terenu , budowniczowie łagowskiej kolei często stawali przed dużymi problemami. Widoczne ślady rozwiązań inżynieryjnych to liczne nasypy, wykopy i wiadukty. Najciekawszą jednak budowlą, jest olbrzymi wiadukt znajdujący się w Łagowie, rozpięty nad drogą do Żelechowa (ul. Mostowa). Wiadukt powstał w 1909 roku. Różnica między powierzchnią drogi, a poziomem torów wynosi 25 m. Cały wiadukt ma długość 40 m. Obiekt został zbudowany z cegły, tylko kampinosy, na których wspierają się metalowe barierki wykonano z granitu. Obiekt znakomicie wpisuje się w krajobraz historycznego miasta, tworząc trzy łuki nad przebiegającą pod nim drogą. Z wiaduktu w kierunku zachodnim roztacza się piękny widok na zamek i centralną część miejscowości. W północnej części miejscowości (ul. Dworcowa) znajduje się nieczynny przystanek kolejowy.

[edytuj] Znani Łagowianie

Brama Marchijska

Gerhard Domagk (1895 - 1964), znany niemiecki pionier medycyny, noblista za odkrycie antybakteryjnych działań sulfonamidów.
Leon Stanisław Pinecki (1892 - 1949), znany polski sportowiec, zapaśnik, pochowany na cmentarzu w Łagowie. We wsi znajduje się ulica nazwana jego imieniem.

[edytuj] Symbole Łagowa

Herb wsi przedstawia czerwoną tarczę herbową oraz biały krzyż maltański, używany przez zakon joannitów w Łagowie. Takie same krzyże znajdują się na wieży zamku.

Flaga wsi przedstawia herb Łagowa, na białej fladze. Flaga można zobaczyć na wieży Zamku Joannitów gdzie powiewa razem z flagą Unii Europejskiej.

Dewizą wsi jest Perła Ziemi Lubuskiej, oznaczająca że Łagów jest najładniejszą miejscowością tego regionu.

[edytuj] Imprezy

"Lubuskie Lato Filmowe" - odbywa się co roku w amfiteatrze.
"Plenery Malarskie ZPAP" - co roku na wiosnę i jesień
"Dni Łagowa"- najważniejsza impreza.
"Biegi Uliczne Łagowskiego Lata" - część Dni Łagowa.
"Flamenco na Zamku" - Konkurs tańca, odbywający się w zamku.
"Malta off" - Festiwal kultury Joannitów.

[edytuj] Amfiteatr

Amfiteatr

W parku krajobrazowym sąsiadującym z zamkiem nad Jeziorem Trześniowskim amfiteatr z 1969 roku. W amfiteatrze nad Jeziorem Trześniowskim co roku odbywają się pokazy filmowców - Lubuskie Lato Filmowe.