Chlorek miedzi(II)
Z Wikipedii
| Chlorek miedzi(II) | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | chlorek miedzi(II) | ||
| Wzór chemiczny | CuCl2 | ||
| Masa molowa | 134,45 g/mol | ||
| Wygląd | żółto-brązowe ciało stałe | ||
| Numer CAS | 7447-39-4 | ||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 3,386 g/cm3 (3 386 kg/m3), ciało stałe | ||
| Rozpuszczalność w wodzie | 75,7 g/100 cm3 | ||
| Temperatura topnienia | 620°C (893 K) | ||
| Temperatura wrzenia | 993°C (1 266 K) | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
  |
|||
| Klasyfikacja UE | Xn - szkodliwy N - groźny dla środowiska |
||
| Zwroty ryzyka | R: 25-36/37/38 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 26-36/37/39-45 | ||
| Numer RTECS | GL7000000 | ||
| Podobne związki | |||
| Inne aniony | fluorek miedzi(II) bromek miedzi(II), jodek miedzi(II) |
||
| Inne kationy | chlorek miedzi(I) chlorek srebra chlorek złota(III) |
||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Chlorek miedzi(II) (CuCl2) - nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i miedzi na II stopniu utlenienia.
Dihydrat chlorku miedzi(II) ma postać szmaragdowozielonych kryształów. Otrzymać go można poprzez roztworzenie węglanu miedzi(II) lub tlenku miedzi(II) w kwasie solnym.
Bezwodny chlorek miedzi występuje w postaci brązowego ciała stałego. Można go otrzymać spalając miedź w nadmiarze chloru lub poprzez odwodnienie dihydratu za pomocą stężonego kwasu siarkowego(VI).
Wodne roztwory chlorku miedzi(II) są zielone, natomiast w dużym rozcieńczeniu mają barwę niebieską.
