Dąb Chrobry
Z Wikipedii
Dąb Chrobry – najstarszy dąb szypułkowy w Polsce. Rośnie na terenie rezerwatu przyrody Buczyna Szprotawska w Borach Dolnośląskich w okolicy Piotrowic (województwo dolnośląskie), jednak pod względem administracyjnym zaliczany jest do województwa lubuskiego. Za pomnik przyrody uznany 24 marca 1967. Już przed wojną był chroniony. Jego wiek ocenia się na ok. 745 lat (wykiełkował około 1250 roku)
Dąb Chrobry ma silnie rozwiniętą koronę i grube konary przechodzące w gałęzie o bujnym ulistnieniu. Pień i niektóre konary są w środku puste.
Rozpiętość korony wynosi ok. 16 m, wysokość 28 m, a obwód pnia 9,92 m, pierśnica 315,5 cm (trzeci dąb pod względem objętości drewna znajdujący się w środkowej Europie). Objętość drzewa to ok. 90 m³ – i jest największa wśród dębów polskich.
Nazwa jego wzięła się z legendy jakoby cesarz Otto III pod tym dębem miał się spotkać z Bolesławem Chrobrym. Dokładne badania wieku drzewa obaliło tę tezę.
Żołędzie dębu zostały poświęcone przez papieża Jana Pawła II 28 kwietnia 2004 roku podczas pielgrzymki leśników do Watykanu. W szkółce w Rudach Raciborskich wyhodowano z nich 500 sadzonek (każda z nich ma certyfikat pochodzenia), które zostały rozsadzone po całym kraju upamiętniając Papieża-Polaka.
