Dortmunder Schachtage

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Władimir Kramnik i Péter Lékó, Dortmund 2006

Dortmunder Schachtage (Dortmundzkie Dni Szachowe, ang. Dortmunder Sparkassen Chess Meeting) - turniej szachowy, corocznie rozgrywany w niemieckim mieście Dortmund z udziałem najwybitniejszych arcymistrzów. Wraz z turniejami Corus oraz Linares uważany jest za najsilniejszą imprezę szachową na świecie. W ramach festiwalu, oprócz turnieju głównego (rozgrywanego systemem kołowym lub dwukołowym) odbywają się również inne turnieje arcymistrzowskie niższej rangi oraz turnieje otwarte, rozgrywane systemem szwajcarskim.

Pierwszy z cyklicznych turniejów Dortmunder Schachtage odbył się w roku 1973 (turniej był zarazem międzynarodowymi mistrzostwami Niemiec). W latach wcześniejszych rozegrano w Dortmundzie trzy turnieje wysokiej rangi, w których triumfowali Friedrich Sämisch (1928), Alberic O'Kelly de Galway (1951) i Mark Tajmanow (1961).

Historia turniejów dortmundzkich jest bardzo bogata. Tutaj międzynarodową karierę rozpoczynali Péter Lékó (1991, w turnieju "D") oraz Władimir Kramnik, który w roku 1992 triumfował w turnieju otwartym. Rozegrany w roku 1992 turniej główny był najsilniejszym turniejem szachowym rozegranym do tej pory na terenie Niemiec i dopiero od tego roku turnieje w Dortmundzie zaliczane są do najsilniejszym na świecie. W roku 1999 osiągnięto po raz pierwszy poziom XIX kategorii FIDE, co oznaczało, iż średni ranking wszystkich uczestników przekroczył 2700 punktów rankingowych. W 2002 roku Dortmunder Schachtage był jednocześnie turniejem pretendentów, który miał wyłonić przeciwnika dla ówczesnego mistrza świata organizacji "Braingames", Władimira Kramnika.

Absolutnym rekordzistą pod względem liczby zwycięstw jest Władimir Kramnik, który w Dortmundzie zwyciężał siedmiokrotnie (w tym czterokrotnie dzielił I miejsce).