Joaquín Rodrigo

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Joaquín Rodrigo (ur. 22 listopada 1901 w Sagunto, zm. 6 lipca 1999 w Madrycie) – jeden z najwybitniejszych hiszpańskich kompozytorów XX wieku, twórca słynnego Concierto de Aranjuez.

Urodził się w Sagunto, niedużym mieście na wybrzeżu Hiszpanii, nieopodal Walencji. Był najmłodszym synem właścicieli ziemskich, Vicenta Rodrigo Peitras i Juany Ribelles. W wyniku przebytej w 1905 roku błonicy utracił wzrok. Nieszczęście miało ogromny wpływ na losy przyszłego kompozytora, jak wspominał po latch: "Myślę, że ta choroba, utrata wzroku, była wehikułem, który poprowadził mnie na drogę muzyki".

Wkrótce rodzina Rodrigo przeniosła się do Walencji, a Joaquin rozpoczął naukę w szkole dla dzieci niewidomych. Bardzo wcześnie zaczął wykazywać zainteresowanie muzyką. Pierwsze lekcje pobierał od nauczycieli z konserwatorium w Walencji. Harmonii i kompozycji uczył się u Francisca Anticha, uczęszczał też do klas prowadzonych przez Enrique Gomá oraz Eudarda Lópeza Chávariiego. Drugą gałęzią zainteresowań młodego chłopca była literatura. W ten świat, trudno dostępny dla niewidomego dziecka, wprowadzał go Rafael Ibáñez, człowiek, który w początkowych latach życia kompozytora pełnił rolę nauczyciela i przewodnika, z biegiem lat zostając jego sekretarzem, kopistą, a także wieloletnim przyjacielem.

[edytuj] Pierwsze utwory

Na początku lat dwudziestych Joaquin posiadał już spore umiejętności muzyczne, zarówno jako kompozytor, jak i pianista. Jego pierwsze kompozycje to utwory na obsadę kameralną – pierwszym numerem opusowym oznaczył Dwa szkice na skrzypce i fortepian z 1923 r. Natomiast najwcześniejszym jego dziełem napisanym na orkiestrę była kompozycja Juglares, której prawykonanie odbyło się już w 1924 r. Wykonawcą była orkiestra symfoniczna w Walencji, prowadzona przez Enrique Izquierdo. W następnym roku Rodrigo skomponował Pięć utworów dziecięcych, a następnie wysłał je na ogólnohiszpański konkurs kompozytorski. Utwory te, wykazujące już większą swobodę w posługiwaniu się przez młodego twórcę aparatem orkiestrowym, spotkały się z dużym zaiteresowaniem i uznaniem jury. Również ich premierowe wykonania – w Walencji w 1927 r., a następnie w Paryżu w 1929 r. – okazały się dużym sukcesem.