Josef Kentenich

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralności przyjętymi w Wikipedii.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Józef Kentenich (niem. Joseph Kentenich) - (1885 - 1968) niemiecki duchowny Kościoła katolickiego, założyciel Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego (od miejsca założenia Schönstatt w Niemczech). Założyciel Instytutu Ojców Szensztackich oraz Sióstr Szensztackich - zgromadzeń katolickich bardzo prężnie rozwijających się na całym świecie,Sługa Boży.

Zmarł w opinii świętości proces beatyfikacyjny został otwarty w 1975.

[edytuj] Życiorys

Ojciec Józef Kentenich urodził się 18 listopada 1885 w Gymnich koło Kolonii. Od dzieciństwa czuł się powołany na kapłana. Nic nie poruszało go bardziej niż troska o to, by rozpoznana została w świecie Boża rzeczywistość i zachowywana była wolność i godność człowieka. W Maryi, Matce Bożej widzi on wzorzec postawy człowieka wobec Boga. We wszystkim, co podejmuje, czuje się powołany do formowania tego nowego „maryjnego” człowieka. Na początku jest nauczycielem i wychowawcą w domu studiów Księży Pallotynów w Vallendar – Szensztat. Niecodzienna więź zaufania łączy go z uczniami. Przejmują oni jego miłość do Matki Bożej i uczą się postrzegać Maryję jako pomost wiodący do Boga. Dzień 18 października 1914 wpisuje się jako kamień milowy do historii Szensztatu. Czuły na znaki czasu i wrażliwy na szczególne zamiary Boże, zawiera Ojciec Kentenich w kaplicy w Szensztacie, razem z niewielką grupą gimnazjalistów – przymierze miłości z Matką Bożą. To jest początek i trwały fundament rozprzestrzenionego dziś po całym świecie Dzieła Szensztackiego.

[edytuj] Dla ludzi

Coraz dalej i dalej rozszerza się w latach po 1914 krąg tych, którzy wchodzą w kontakt z Ojcem Kentenichem. Staje się on Założycielem wielu wspólnot dla kapłanów, sióstr, rodzin, mężczyzn, kobiet i młodzieży. Szensztat staje się punktem wyjściowym dla ruchu odnowy religijno-moralnej a kaplica miejscem pielgrzymkowym, w którym wielu ludzi odkrywa w Maryi Matkę i Wychowawczynię.
Tu otrzymują łaski

zadomowienia
wewnętrznej przemiany
skutecznego apostolstwa

Uczą się akceptować trudności życia jako Boży sposób wychowania, jako szansę na uświęcenia dnia powszedniego i przejęcia odpowiedzialności za innych. Droga życia Ojca Kentenicha naznaczona była krzyżem. W czasie prześladowań przez narodowy socjalizm przecierpiał on więcej niż trzy lata w obozie koncentracyjnym w Dachau, a w latach 1951 – 1965 z postanowienia Kościoła – oddzielenie od swojego Dzieła. Ten rodzaj osobistego naśladowania Chrystusa uważał za oczywisty. Wszystko, także krzyż, jest dla niego wyrazem miłosiernej ojcowskiej miłości Boga, którą on – sam Ojciec dla wielu wytrwale głosi.

[edytuj] Dla Kościoła

Po zakończeniu Soboru Watykańskiego II zostaje on przyjęty na audiencji przez papieża Pawła VI, który jemu i jego Dziełu udziela swego uznania. Ojciec Kentenich na nowo stawia siebie i Dzieło Szensztackie do dyspozycji Kościoła. W niedzielę 15 września 1968, w święto Matki Bożej Bolesnej, bezpośrednio po odprawieniu Mszy św. oddaje on swe życie w ręce Boga. Umiera w opinii świętości. 10 lutego 1975 zostaje otwarty proces beatyfikacyjny O. Józefa Kentenicha. Tysiące odwiedzają co roku miejsce jego spoczynku w kościele Trójcy Świętej na Górze Szensztat. Pełni ufności przynoszą swoje prośby lub dziękczynienia za doświadczoną pomoc.

[edytuj] Świadectwa życia

Biskup Münster Heinrich Tenhumberg w swoim „Testamencie” 1979: „Wiele w moim duchowym i kapłańskim życiu zawdzięczam Ojcu Józefowi Kentenichowi. Bez niego i pomocy w wierze, jakiej doświadczyłem w Rodzinie Szensztackiej, nie zostałbym w ogóle kapłanem ...” .

Biskup Antonio P. Misiora z Brazylii, 20.10.1982 : „Życie Ojca Kentenicha otwiera nową historię dla Kościoła ... dla uświęcenia dzisiejszego świata ... Ojciec Kentenich wyróżniał się przez wierność Kościołowi i wewnętrzną miłość do Matki Bożej ... Był bohaterem na wygnaniu i w Dachau ...” .

Kardynał Ottaviani, 24.05.1972 : „Ojciec Kentenich uświęcił się dźwigając krzyż. To prawda, że jego Dzieło zyskało wielbicieli i przeżyło triumfy. Ale on nie dbał o triumfy. Troszczył się o jedno – wiedzieć, jak należy nieść krzyż. Przez to dał przykład dobrego chrześcijanina, ... uświęcenia się przez naśladowanie Zbawiciela ...” .

Kardynał Ratzinger, 1982 : „Przyszłość Kościoła może i przyjdzie siłą tych, którzy mają głębokie korzenie i żyją czystą pełnią wiary .. Niech Maryja, Matka Kościoła, której zawsze pozwalał się prowadzić, ... przez swego wiernego sługę O. Józefa Kentenicha, otworzy dla wielu drogę do miłości Kościoła, aby nasz lud i kraj wypełniły nowe siły i radość wiary”.

Papież Paweł VI , 24.05.1972: „Życie waszego (uwiecznionego) Założyciela O. Józefa Kentenicha można zamknąć w znaczących słowach, które znajdują się na jego grobowcu: Dilexit Ecclesiam – Umiłował Kościół. Te słowa chcemy razem z nim dać wam jako wasz program ...” .

Papież Jan Paweł II , 28.11.1980 w Rzymie: „W pełnym wdzięczności uznaniu dla duchowego spadku, jaki pozostawił Kościołowi, nazwałem O. Kentenicha w czasie mojej niedawnej wizyty w Fuldzie, jedną z największych postaci kapłańskich najnowszej historii, chcąc w ten szczególny sposób oddać mu cześć ...” .

[edytuj] Życie Ojca Kentenicha w datach:

18.10.1885	narodziny w Gymnich pod Kolonią
1899 – 1904	nauka w gimnazjum w Koblencji
1904 – 1910	nowicjat u pallotynów i studia teologiczne w Limburgu
8.07.1910	święcenia kapłańskie w Limburgu
1912 – 1919	ojciec duchowny w Szensztacie
18.10.1914	założenie Ruchu Szensztackiego
od 1919	budowa i rozprzestrzenianie się Ruchu Szensztackiego
20.08.1919	założenie Związku Apostolskiego i Ligi Apostolskiej
od 20.09.1941 do 11.03.1942	więzień gestapo w Koblencji
od 13.03.1942 do 6.04.1945	więzień obozu koncentracyjnego w Dachau
1945 – 1951	podróże po świecie celem rozbudowy Ruchu
1951 – 1965	Wygnanie (pobyt w Milwaukee – USA), duszpasterz Niemców
24.12.1965	powrót do Szensztatu
15.09.1968	śmierć w kościele Trójcy Świętej w Szensztacie.