WiMAX

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

WiMAX (World Interoperability for Microwave Access) to technologia, która została oparta na standardach IEEE 802.16 i ETSI HiperMAN. Standardy te stworzono dla szerokopasmowego, radiowego dostępu na dużych obszarach. Standardy te określają informacje dotyczące konfiguracji sprzętu tak, aby urządzenia różnych dostawców pracowały na tych samych konfiguracjach, tj. aby wzajemnie ze sobą współgrały.

Od początku powstawania technologii Wimax możemy wyróznić kilka standardów, ewolujących w miarę upływającego czasu:

1. IEEE 802.16 - był to pierwszy etap powstawania w/w technologii zaakceptowany w 2001 roku. Działał w paśmie częstotliwości od 10 do 66 GHz. Pasmo to stworzyło jednak znaczne ograniczenia, których największą bolączką było ograniczenie widoczności optycznej. Wymagane było bezpośrednie pole widzenia (LOS - Line of Sight). Sprawiło to częsty brak łączności w terenach zabudowanych. Drugim mankamentem był również sam koszt opłacenia tak dużego pasma częstotliwości.

2. IEEE 802.16a - najważniejszym elementem przemiany standardu była zmiana pasma częstotliwości na zakres od 2 do 11 GHz. Zaletą zmian było niewątpliwie to, iż nie wymagane było już bezpośrednie pole widzenia (NLOS). Projekt został zaakceptowany w 2003 roku. Standardy IEEE 802.16b oraz IEEE 802.16c były uzupełnieniem tego standardu i również zostały wprowadzone w 2003 roku

3 IEEE 802.16d - jest dopełnieniem standardu 802.16a. Wprowadzone zostały m.in separacja antenowa oraz podział na podkanały. Standard obowiązywał od 2004 roku. Nie pozwalał jednak na dostęp mobilny.

4. IEEE 802.16e - najnowszy standard, który ma wejść w połowie 2007 roku. Prace prowadzone są nad mobilnością dostępu, który ma być dostępny nawet podczas poruszania się z prędkością do 60 km/h. Prace również skierowane są ku stworzeniu urządzenia o asymetrycznej budowie, co sprawi, iż dostęp zapewniony zostanie poprzez PDA, laptopy, czy telefony komórkowe.

Jaki jest zasięg oraz jak szybkie mogą być łącza WiMax?

Określa się, iż maksymalna przepustowość technologii wimax zbliżona jest aż do 75Mb/s. To bardzo szybka i przyszłościowa prędkość. Aby ją uzyskać odbiornik nie może być umieszczony dalej, jak 10 km od nadajnika. Jednak sama technologia może działać aż do 50km od nadajnika, co stanowi potężną konkurencję dla usług kablowego dostępu.

Jakie są jej zalety?

Przede wszystkim jest to dostęp bezprzewodowy, zatem nie potrzebna jest droga infrastruktura, aby wdrożyć to rozwiązanie. Widoczną zaletą jest również bardzo wysoka prędkość oraz duży zasięg działania technologii, nieuzależniony od warunków atmosferycznych oraz przeszkód w postaci budynków czy drzew. Jest więc to idealne rozwiązanie dla osób, które dotychczas nie mogły korzystać z sieci przewodowych z powodu zbyt dużej odległości od centrali, lub jej braku w okolicy.

Czy to rozwiązanie idealne?

Również Wimax nie jest pozbawiony wad. Obecnie drogi jest jeszcze zakup modemu do przetwarzania sygnału. Również bolączką w związku ze standardem IEEE 802.16a jest brak mobilności dostępu do sygnału. Największy problem tej technologii, to utrata prędkości wraz ze wzrostem odległości od nadajnika. Im dalej, tym mniejszą przepustowość można uzyskać. Sama rzeczywistość tej technologii również nie jest aż tak kolorowa, jakby się wydawało. Zwykle promień działania technologii szacuje się na około 3-10km, a prędkość internetu często nie przekracza 40Mb/s. Problemem również jest brak jej mobilności.

Dla kogo WiMax?

Wimax jest technologią, która w głównym zamyśle pozwala na zapewnienie dostępu do internetu w urządzeniach stacjonarnych, w miejscach z brakiem możliwości świadczenia tej usługi w sposób przewodowy. Obecnie jest to jeszcze dojrzewająca technologia, przez co nie ma możliwości świadczenia usługi w sposób mobilny. Zgodnie z nowym standardem jednak ma być to możliwe i wtedy stanie się zupełnie mobilnym pasmem przenoszenia danych.

Czy Wimax stanowi zagrożenie dla usług 3G?

Usługi trzeciej generacji tworzone były głównie z zamysłem rozmów głosowych, wideorozmów. Wimax głównie nastawiony jest na przenoszenie danych, szerokompasmowy dostęp, jednak jego mobilność dalej stoi w martwym punkcie. Przede wszystkim operatorzy nie posiadają jeszcze umów na świadczenie tego typu usług między sobą, co utrudnia mobilność tego systemu. Według analityków wimax wraz z usługami 3G będzie stanowił doskonałe uzupełnienie, zamiast konkurować raczej będzie współgrał, choć nie wykluczone, iż w przyszłości, jeśli dalej się rozwinie, będzie to doskonałe źródło dostępu drogą bezprzewodową i w sposób mobilny.

[edytuj] Zastosowanie

WiMAX jest technologią umożliwiającą budowę bezprzewodowych miejskich sieci komputerowych (MAN), a także rozległych obszarów usługowych, wykorzystywanych na przykład do świadczenia usług szerokopasmowego, bezprzewodowego dostępu do Internetu dla klientów indywidualnych i biznesowych. Aktualnie standard nie zapewnia mobilności, jednakże ma zostać to zapewnione w wersji 802.16e.

[edytuj] WiMAX w Polsce

Pierwszym w Polsce producentem urządzeń WiMAX została firma Ente z siedzibą w Gliwicach. Produkowane urządzenia E!MAX, to jedno i wielosektorowe stacje bazowe, oraz urządzenia klienckie zbudowane w oparciu o SoC, posiadający certyfikat WiMAX Certified. Urządzenia te spełniają wszystkie wymagania standardu WiMAX i nie odbiegają parametrami i niezawodnością od urządzeń produkowanych w USA.

Pierwszą w Polsce niekomercyjną sieć regionalną opartą na technologii preWIMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) zbudował Crowley Data Poland, dostawca rozwiązań transmisji danych i głosu. W maju 2005 r. firma zakończyła wdrożenie na terenie podwarszawskiej gminy Zielonka. Urząd Miejski korzysta ze sprawnego i bezpiecznego systemu obiegu dokumentów, dzieci w szkołach – ze swobodnego dostępu do Internetu, a policja – z nowoczesnego systemu monitorowania wizyjnego miasta, który znacząco zwiększył bezpieczeństwo mieszkańców gminy. Centrum systemu monitorowania wizyjnego znajduje się w miejscowym komisariacie policji. Dzięki takiemu rozwiązaniu dyżurny komisariatu może obserwować, rejestrować i dokumentować zdarzenia z obszarów miasta szczególnie zagrożonych przestępczością. Wdrożone przez Crowley’a rozwiązanie zapewnia optymalne wykorzystanie dostępnej prędkości przesyłania danych. Unikatową cechą sieci w Zielonce jest możliwość przekierowania niewykorzystywanych przez Urząd po godzinie 16.00 przepustowości miejscowym szkołom. W ten sposób kluby internetowe mogą bezpłatnie korzystać z szybszego Internetu.

Na postawie wydanych licencji przez URTiP w Polsce technologię tę od października 2005 uruchomił komercyjnie NASK. Na koniec 2006 r. NASK posiadał stacje w 5 miastach m.in. w Warszawie natomiast największą sieć posiada Netia, która ma nadajniki w 23 miastach (m.in. Lublin, Białystok, Olsztyn, Koszalin czy Wieliczka). Netia planuje rozpoczęcie budowy ogólnokrajowej sieci bezprzewodowej transmisji danych, jednakże jej plany pod koniec 2006 r. zweryfikowano, ograniczając skalę inwestycji. Na koniec 2006 roku usługi w Gdańsku i Warszawie świadczył także Exatel.

Pierwszą działającą w obrębie dużego miasta sieć bezprzewodową w oparciu draft WiMAX 802.16-2004 uruchomiła w Bielsku-Białej 4 sierpnia 2005 roku firma SferaNET. Rozwiązanie zapewnia bezprzewodowy dostęp do Internetu w promieniu 30 km od nadajnika. Użyty sprzęt posiada certyfikat "WiMAX Certified".