Zakon Calatrava
Z Wikipedii
Zakon Calatrava - zakon rycerski utworzony w 1158 roku w Kastylii (teren dzisiejszej Hiszpanii) przez opata Rajmunda Sierrę i ojca Diego Velázqueza z cysterskiego opactwa Fitero.
Zadaniem zakonu nakazanym przez króla Kastylii Sancho III była obrona przed Maurami zamku Calatrava, panującego nad południową drogą do Toledo i Kordoby,a zdobytego na nich przez króla Kastylii Alfonsa VII w 1147 roku. W roku 1164 papież Aleksander III uznał zakon i nadał mu regułę cysterską z dodanym obowiązkiem walki z niewiernymi. Reguła została ostatecznie potwierdzona przez papieża Innocentego III i kapitułę generalną cystersów w 1199 r. Zakon podlegał jurysdycznie opactwu w Morimond.
Cechą różniącą go od innych zakonów rycerskich było to, że nie wymagał od swoich członków potwierdzenia pochodzenia rycerskiego, a także, że jego członkowie byli prawdziwymi zakonnikami cysterskimi.
Mimo heroicznych wysiłków Calatrava została utracona przez zakon na rzecz muzułmanów w roku 1195. Dla zakonu zaczęły się trudne czasy i zdołał on się odrodzić dopiero po dłuższym okresie. Rekonkwista przyniosła w roku 1212 odzyskanie zamku Calatrava, który został oddany zakonowi. Udział w wojnach doprowadził do znacznego pomnożenia wpływów i zasobów zakonu, przekształcając go w potężną i niezależną od królów Kastylii instytucję. Spowodowało to starania monarchów kastylijskich Izabeli i Ferdynanda o podporządkowanie sobie zakonu. Działania te zostały uwieńczone sukcesem w 1487 roku, kiedy to na mocy bulli papieża Innocentego VIII zakon został podporządkowany koronie hiszpańskiej, choć nie przobraził się w zakon dynastyczny.
Z czasem zakon przekształcił się w stowarzyszenie ludzi, których król chciał uhonorować za zasługi dla monarchii. W 1540 r. papież Paweł II pozwolił żenić się członkom zakonu. Po wiekach zmiennych losów w roku 1838 zakon Calatrava faktycznie przestał istnieć.
Strój zakonny został zatwierdzony w 1164 r. przez papieża Aleksandra III i obejmował zmodyfikowany, skrócony, cysterski biały habit przystosowany do jazdy i walki konnej. Początkowo stroju nie wyróżniały żadne specjalne symbole. Dopiero w 1397 r. został wprowadzony charakterystyczny, czerwony krzyż, a od około 1400 r. krótka ciemnoszara lub czarna tunika z krzyżem zakonnym na lewej piersi.
Obecnie istnieje w postaci orderowego bractwa rycerskiego, którego wielkim mistrzem jest Jan Karol, Król Hiszpanii. Prezydentem Rady Czterech Zakonów jest Karol, Książę Obojga Sycylii, Parmy i Kalabrii, a wielkim komandorem - Książę Granady i Egi.
W XIII wieku prawdopodobnie cystersi z Oliwy osadzili kilku rycerzy zakonnych w Tymawie, położonej w pobliżu granicy z Prusami.
Zobacz też: Wielcy mistrzowie zakonu Calatrava
Albertyni • Alcantara • Augustianie • Barnabici • Bazylianie • Benedyktyni • Bernardyni • Bracia mniejsi • Bracia pocieszyciele • Bracia Serca Jezusowego • Bonifratrzy • Bożogrobcy • Bracia dobrzyńscy • Calatrava • Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii zagranicznej • Cystersi • Doloryści • Dominikanie • Duchacze • Filipini (Oratorianie) • Franciszkanie • Guanellianie • Jadwiżanki • Jezuici • Joannici • Józefici • Kameduli • Kamilianie • Kamilianki • Kanonicy laterańscy • Kapucyni • Karmelici • Karmelici bosi • Karmelitanki • Kartuzi • Kawalerowie mieczowi • Zakon św. Klary • Klaretyni • Klaryski od wieczystej Adoracji • Krzyżacy • Lazaryci • Marianie • Marianiści • Mercedarianie • Michalici • Misjonarze Krwi Chrystusa • Misjonarze świętej Rodziny • Norbertanie • Norbertanki • Orioniści • Pallotyni • Pallotynki • Pasjoniści • Pasterzanki • Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika • Paulistki • Pauliści • Pijarzy • Redemptoryści • Rochici • Rogacjoniści • Saletyni • Salezjanie • Salwatorianie • Santiago • Sercanie • Szarytki • Teatyni • Templariusze • Trapiści • Trynitarze • Uczennice Boskiego Mistrza • Werbiści • Zmartwychwstańcy
