Tıfangé Memé Hure

Wikipediya ra, ensiklopediya xosere

Heté desté Aliboğaji ra anca asmen ceria. A het hewrané şaun gırot xo ver. Asmen hento ké vazé henté herd ra bi nejdi. Hen aseno ké a ca dé şilliyé qif kerdo pıro. Nejdiyo ké thavé bero na ca reso. Domanu herbi mal da aré, sant veré kaşi. Hento ké thavé néreşta, cat kené ké lıngé rew xo jü mığara erzé. Hesen’i mal veréroz ro; Hemed’i heté roz ko ro şiayn ro déné aré. Hesen’i xo eşt qılasé dé kemeri. Hemed, Hesen ra tenéna bibi berz. Heté desté raşti ser feké dé mığara cı ra asa. Hata nıka çenda u çen defi mal ardi bi ni hetu. Qe raşte na mığara nébi bi. Kemero ké verdé i(ey) serdé herbi çıng da; apurriya mığara. Feké mığara ebé jü tapıka amay bi nımtené. Dür ra na mığara çetké bıaso!.. Ama ké veré çeberé mığara bi bul, kot zerré, çımé xo mişt day, dorteniyé xo dé niyada, zerré mığara tıng u tari bi. Hen xo verki, tené raver şi, çımé xo homa thaba é rınd serder nékené, verdiya çiyé, sewetia ro! “Hewww” va xoxo dé. “Guré na daré çıko naca dé!” Bi vırqoşi, dest pıro fetelna, paçé poiyay amay dest, teber ra vengé thavé ... cenéqia ra! Cera feké mığara teber ro sekert, hem u ca tıng u tari bi. Mıji veré çeberé mığara guret bi.

Teber, zerré ra bibi xofın! Hedi hedi ama veré çeberé mığara, nişt ro mız ro, hebané varış ro sekert. Tı vana, asmen ro be bırosa oyké verdané dé (kené war). Mız ké hebé bi berz, tapıka veré mığara asé. “Na tapıké tı vana na mığara çié ra darena we. Névazena ké kesé-kusé na mığara bıveno! Hekmeta Oli!” va, cera zerré mığara seékerdené. Mız her ké bi berz, zerré mığara henté bi roşt. Çié hert dé ramerdis biay bi! Rınd cıra bi nejdi, verver ro, hen bulçi, bulçi heté seri ser şi. Bi bul, sero dé usk, bıné seri de elemané… Cendegi, desté xo dé aré, seré zerriya xo sero ardé pé. Usıl bi tıfang ro, tıfang bıné seré meyti ra ant, seré meyti heté çepi ser demdiya. Piştké seré meyti tedé poiyé...

Thavé ké verdé ra Hesen qılasé kemer ra vecia, vengo Hemedi da. Pey şüé ra Hemedi veng fit xo; “ezu amu”. Hemed pey şüé ra vecia. Hermedé jü tıfang… Ama reşt Heseni. Hesen béveng bi hermé ro, eleman guret xo dest, natha- botha demda, pıro niyada. Qundağé tıfangi poiyay bi. Lula kheré dé bibi vindi. Cera, Hemedi ro hen sékert! Hemedi; “na cor, mağara dé… bıné sere dé meyti dé… “ va, jüé na névaté! Heseni zobi thaba pers nékert. Surgıniye ra acerayne ra nat, no çen çeké ebe na hala veniné. Koy u gerişi, der u derxani, kas u kuşi, mığari, zoği ebe qor, qafıki, baji, cendegun be tıfangana pır ré. Hemedi ; “...tırem seké vergé yabani raşté ni meyti nébiyé. Betera oliya gırané!...” va, hen feke xo dé ğulğuliya.

Hemed ver hesen malé perroci dıma, Deré Sımsımi ro evero koti zerré dewé. Ceniye dewé ververa mali amay. Her kes malé xo dano aré keno gorrané xo. Çe Hemed’i bınniya dewe dé en çeo sıften bi. Bané herdi bi. Homa santi bi pé. Surgıniye ra rawer dı qati sero, qonax bi. Maa Hemedi heté ra mal dana aré, heté ra çeka hermé Hemed dé niyadana. Mal day aré kerdi gorré. Çeberé ban ro, xo kerdi bul, hen téver, tépey ro koti çé. Ma é ceré Hemed’i; “ mı qeda guretayé, law to a çeké koti ra diyé ?” Hemed’i heté ra sako é xo vet, heté ra kot qesun: “Khıllé, na doymé Ko é Sur dé thavé ma guretim. Ez heté ro, Hesen heté ro, ma mal sant Jillé Gewri. Mı nat-doté xo dé niyada, qılasé nédi ké xo cı erci. Apuriun kasé veré xo, veciyun kaşi ser, vırendiya m’ dé jü mığara. Kotun mığara, mığara tıng u tariya. Teber vana mığara ra bi tari. Rameti hen kert pıro, tı qa vana asmen qılaşiyo ra! Zerré mığara dé verdiyun çiyé, mı vat dara. Biun bul, dest pıro fetelna, paçké poiyay verdi mı dest. Xof küt zerre m’. Dorténiyé xo dé niyada, tariyo, thaba néaseno. Amun veré çeberé mığara. Ta é aca niştun ro. Vexto ké ayam ya bo, zerré mığara ki zé bi roşt. E ké mız dariya wé, rınd bi roşt, cerun ya, peyser şiun. Zerré mığara rınd seékert ké çı bıveni! Meyıto! Herd dé ramerdiso. Deşti seré zerriya xo dé ardé pé. Hen biyo usk. Goşt cıra rışiyo. Kınci poiye, themejiyé pıra. Bıné seri dé na çeké. Biun çeké ro anté, seré heté ser demdiya. Nafa ki zerré m’ çızza. Nézon kambiyo? Hen aseno ké dırbetın, dırbetın vazdo, henté ké reşto mığara. A ca dé, tıfangé xo, xo ré kerdo bercin, hen xo kerdo raşt, şiyo!..”

Ma é tıfang guret xo dest, qundax ro, lula ro rınd niyada. Berd veré pençerey, sant roşta pençerey ver, heté qundaxiyo ké homa rınd népoiyo a car o, qif sékert. Ser ro dest fetelna, dest kert pı ra, çımi kerdi pır. Tı vana dest kena porré çeneka xo a, Ğeyalé ra. Ceré lazé xo; “Laze m’! Vexto ké Welé Kheçi kişiya, a vext kewra é to İbé Boji, alvozé xo Xıdé Uşki bo Memé Huré’ wa amay çe ma. Welé Kheçi be desté bıray bo morabaya ama kiştainé. Seré bıray berdi bi alaiyeré teslim kerdi bi. Serba seré bıray peri gureti bi. Vexto ké alaiyé ra ceré ra; kewra é to ebe ni alvozané xowa sono kono niné ver. Nané pa hurdeminu kişené. Aca ra tekıné yené çé ma. Pi é to cı ra pers kert. Va ké kewra keşi-meşi sıma di ya nédi? Vati, nené keşi ma nédim. Jü ni rayberané mara, Mansuré herdısıni ma dim. Pi é to anca cı ra pers kert, va ké; sıma kata şiaina xo goré cı ré thba vat ya névat? Memé Huré a dem, hen da xo ro, hen da xo ro!.. Cera kewra é to va ké; mı to ré va, fındé ni naca bıkişi, no çayé henté ma ra persu keno? Sıma kam kişt, soné koti. Heqbo niya nıqıtiyo zerré m’. No herdısıno kutık ma ré sono geré! Kewra é to İbé Boji mıradiya Memi ra. Va ké; o rayberé mawo. Pi u khlıké ma lew no desté iné ra. Tı qey hen vana? Thaba é nébeno. Zerré xo wes bici ré. Raa ma derga.

Ewro heyta rınd bıaréşim. Meşté Ma o şim, İbé Faté reşim. Vané o şiyo heté Reskun… Ma meymanan ré nan-namet di. Nané xo werdi. Uşti ra cılku sero homa nişti ro nénişti ro, çeber kuyiya. Pero ceray çeber, hen qif çeber ro niyaday.! Piye to veng fit xo; o kamo? Vat. Mansur’i vat, ezun. Ya ké. Zaf kütun herey. Sewé zaf şiyé. İson na saaté dé tibar nékeno ra u olağun küyo! Memé Huré a dem xo eşt tıfangé xo, ma pero ceraym Memé Huré. Qundaxé tıfangé xo niya neqısın bi. Hen aseno no tıfang tıfangé Memé Huré o! Piye to cera ver ro, cera ser ro. Zav-zeçe m’ tedé yeno qırkerdené. Sıma Xızır zanné teslım bıré. Çe mı, zav-zeçe mı, mal u melaté m’, hem u çiye m’ vesnené!.. Memi vat; nené, çıton bo x ora vesnené, beré sıma raji be ez niya çeber dé ni lazé kutiki ra ni. Kewra é to raji niyama. Teslım benim va. Uşt ra, vengo Mansuri da. Va ké; rayber, esker ré vazé, mara mené. Teslım benim. Keşi ro thaba é meké ré. Mansuri va, eskeri pers do mı, keşi ro thaba é nékené! Lambey çarnay bi ban, ban werté roşti dé mandi bi. Sewla lambu çımé isoni guretıné, ison néşkiyené teber ro serké ro! Kewra é to ver, Xıdé Uşki dıma bi teber. Mem peyser fındet. Seké nerdgan ro bi semser, zelé-meliye küté çekun. Gır,gır, gırrrr.. Hurdeminay, hen nerdagani sero kişiyay. Memé Huré, ine dıma be veştayna bi teber; heté ra hen deşti ser ra na ekser ra, heté ra veşt. İnani zey va u varışi kerd pıro. Memé Huré esker qılasna ra, maben ra veciya, xo sana na şüya qarşiyé ma, bi zulameté miyan ra şi. A sewé çe ma verday cı. Mal u ga é ma tedé tey vesnay. Kewra é to bo Xıdé Uşkiya werté ra kerdi dı letey, golgan ro kerdi bar; ma i santim xo wer berdim alaiyé. Roza biné alaiye dé qesey kerdé; piye to eşiyo pé. Vaté; ma xeylé goni seékerdé, dıma şim. Mabené jilan dé goni kerdé vindi. Hen aseno ké raşté zurbi amo; kerdo parçe u pırtık. Çıka ké seékerdé nédiyé. Peyser ceré ya! Hey wax hey! Hefé roza cüamerdiyné!..”