Fandalen
From Wikipedy
De Fandalen wienen in East-Germaansk folk dy tidens de Grutte Folkeferfarren in wichtige rol spile hawwe. Yn 455 plonderen sy Rome de haadstêd fan it Romeinske Ryk. Sy dienen dat sa grûnich en kunnich dat fan harren namme it wurd fandalisme ôflied is.
[bewurkje seksje] Oarsprong
De iere Fandalen wennen oarspronklik yn it midden fan Noarwegen en Sweden. Dêrfandinne emigrearde sy yn de twe lêste ieuen foar de jiertelling nei de útrin fan de Weichsel en Oder yn de Eastsee, it noarden fan tsjinwurdich Poalen en Dutslân. Om it begjin fan de iertelling hinne ferpleatsten sy harren mear nei it suden ta, nei it tsjinwurdige Silezië.
Healwei de 2e ieu waard der ûnderskied makke tusken ôfsunderlike stammen. Neitiid is der sprekke fan in Fandaalsk stamferbân, de Asdingen, de Lakringen, de Victovalen en de Silingen waarden hjir ta rekkene.
De Lakringen en Victofalen soenen letter opgean yn oare stammen, mar yn de 5e ieu sletten de Silingen en Asingen harren wer oanien en waarden dernei as Fandalen oantsjutte.
[bewurkje seksje] Literatuer
- Hermann Schreiber, De Vandalen, Zegetocht en ondergang van een Germaans volk, Amsterdam, 1979.
