Lingua chinese mandarin
De Wikipedia, le encyclopedia libere
Le mandarino o chinese mandarin es le conjuncto de dialectos chinese mutualmente intelligibile que se parla in le nord, centro e sud-west de China. Le termino chinese es, in pinyin, běifānghuà (Traditional: 北方話 / simplificate: 北方话, "linguage del nord"). Illo es le principal forma parlate del chinese, con plus de 836 millones de parlantes. Le mandarino es multo differente del dialectos del sud, como le cantonese o le wu, tanto que multe linguistas prefere considerar le mandarino e le dialectos del sud como linguas differente.
Per extension, le termino mandarino se utilisa tamben pro designar le lingua chinese normative, appellate "pǔtōnghuà" (普通話 / 普通话 "linguage normal") in le Republica Popular Chinese, guóyǔ (國語 / 国语, "lingua national") in Taiwan, e huáyǔ (華語 / 华语, "lingua chinese") in Singapore, Malaysia e Indonesia. Iste lingua standard moderne comencia a adaptar se a principios del 20me seculo, e es basate fundamentalmente in le varietate pekinese del mandarino, le běijīnghuà (北京話 / 北京话, "linguage pekinese").
[modificar] Vide etiam
- Lingua chinese
- China
