Wenker Säz op Kölsch
Us de Wikipedia
Dä Shprooche_Fochscho Georg Wenker hätt fö singe Atlaß fun de döütsche Shprooche di Säz hee ußjedaach, fö de Ungescheed zwesche de Shprooche fun de ungescheedlijje Jääjende un Lannschaffte op ze zëije.
[Ändere] Däm Wenker sing Säz op Kölsch en de luutmäßije ripoarische Schriifviiß
Schablon:Affshnedd op Op Kölsch hëijße de Wenker Säz:
- Em Winter flėjje de drüjje Blädder en_de Luvv_eröm.
- Et hüet jlish_op_med schniije, dann weed_et Wëddo widdo bäßßo.
- Důnn Klütte en do Ovve, domet de Millesh baal mem Koche aanfängk.
- Dä joode ahle Mann eß me_m Pääd o_m Iiß ennjebroche un ėn_et kaale Waßßo jevalle.
- Dä / Hä eß füer fier oddo sääß Woche jeshtůrrve.
- Dat Füer wo ze hëijß, de Kooche sin jo fun unge jannz schwazz fobranndt.
- Dä / Hä ėß de Ëijo emmo oone Sallz un Päffo.
- De Fööß dom_mer (esu doll) wih, ėsh jlöüv, di ha_ėsh (mer) kapott_jeloufe.
- Ėsh_ben sellvo bëij_dä_Frou jewääse, un ėsh hann_ed_er jesaat — un se däät sare, se wůlld_et och däer ier Dochter sare.
- Ėsh well_ed_och nid_mieh widdo donnn.
- Ėsh schlonn Der jlish me_m Kochlöffel jëd_öm_de Uere, Do Aap.
- Wo jëijß Do (dann) hen? Sůlle_mer med_jonn (med Dor jonn)?
- Dat / Et sin schlääsh(de) Zigge.
- Ming leev Kind, bliif he unge shtonn, dė schlemme Jänß biiße Desh duht.
- Do häß hügg_et miißte jelierd_un beß aadėsh_jewääse, Do darrefß fröjo noh_huß jonn wi_de Anndere.
- Do beß no_nit jruß jenoch, ömm_en_Fläsch_Wing allëijn ußzedrėngke, Do_moß eez_noch waahße un_jët_jrüßo wääde.
- Jangk, bess_esu_joot un saach Ding_Schwëßto, et / se_sůll_de_Saache fö_Üer_Motte fäädėsh niije un_met_e Böösch rëijn_maache.
- Ach hättß_de_n_doch jekanndt! Dann wöhr_et anndoß jekumme, unn_ed_däät bäßßo öm_em shtonn.
- Wä hät_mer minge Kůrrəv_med Flëijsh jeklöüt?
- Dä / Hä dääd_esu, wi_wänn_se_n_zem Dräsche bestallt hätte (, ävver se hann_et_ann sëlləfß jedonn).
- Wämm hät_tä (dann) di nöü Jescheesh fozalldt?
- Mo_moß loudt_schrëije, sönß foshtëijd_tä onß nit.
- Mo_senn mööd_un hann_Doosch.
- Wim_mer jäßßterre Oovend hëijm / zerrögk_koohme, do looche di Anndorre ald_em Bädd_un woore faßß ennjeschloofe / fass_am_schloofe.
- Dä Schnii_jeß_di_Naach lijje jeblėvve, ävvo hügk_morrje eßß_e jeschmollze.
- Hinge unsem Huuß shtonn drëij schöne Appelböüm(she) med ruude Äppel(she).
- Künnd_O_nid_norr_enne Oureblek (norr_e Oureblekshe) op onß waade? Dann_jom_mer_met (med_Üsh).
- Üer dörref nit su_n ... maache / driive.
- Onß Bärrsch sin_nid_esu (doll) huh, de Üüre sinn_fill hüüto.
- Wi_fill_Pungk Woosch un wi_fill Bruudt_wůlld_O_hann?
- Sh_foshtonn_Üsh_nit, Üer mööd_e_beßßje_loudo_schwaade.
- Hadd_Or këij Shtokkelshe wiiße Sëijv_op_mingem Desch jevonge?
- Däm singe Brooder well sesh zwëij schön nöüj Hüüso boue, bëij Üsh em Jaade / en Üürem Jaade.
- Dat Woot koom_em fum Häzz(e).
- Dat woo reshtesh (akkeraat) fun dänne / inne.
- Wat_sezze_do fö_Füjjelshe bovve op_däm_Müershe?
- Dė Buure hatte (fönnev) Oohße un (nüng) Köh un (zwöllef) Schööfje füer_et Dorref jebraat, di wůllte_se fokoufe.
- Di Lück sinn hügg_all drußße o_m Fälld_un_donn mäje.
- Jangk, dä brunge Möpp dëijd_To nix.
- Sh_be_me_tä Lügk do henge övvo_dė Wißß en_t Koon_jefare.
