Ładunek miotający
Z Wikipedii
Ładunek miotający - ściśle określona ilość wybuchowego materiału miotającego (np. prochu czarnego lub prochu bezdymnego), wykorzystana do oddania strzału (miotania pocisku) z broni palnej. Podczas spalania ładunku miotającego w przewodzie lufy powstają gazy prochowe, których ciśnienie powoduje ruch pocisku wzdłuż osi lufy. Ładunek miotający umieszczony jest w łusce naboju, lub bezpośrednio w komorze nabojowej w woreczkach z tkaniny lub w postaci wyprasek.