Łobudzice (powiat bełchatowski)
Z Wikipedii
| Łobudzice | |
| Województwo | łódzkie |
| Powiat | bełchatowski |
| Gmina | Zelów |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
44 |
| Tablice rejestracyjne | EBE |
Łobudzice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Zelów.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego. Wg "Liber beneficiorum..." Jana Łaskiego (Gniezno 1880, t. I, s. 452) była to wieś szlachecka zwana także Łobodzice, gniazdo rodowe Łobodzkich h. Jastrzębiec, z których pochodził Maciej Łobodzki, archidiakon gnieźnieński, kanonik poznański i dziekan łęczycki. Rodzina ta zbudowała tu kościół już w 2 poł. XV w. Kolejny drewniany kościół w 1751 r. zbudował Władysław Jeżycki, starosta żeleźniweski, właściciel wsi, lecz ten wkrótce się spalił. Współczesny drewniany kościół powstał na planie krzyża w 1795 r. staraniem generała WP Kazimierza Krzyckiego, dziedzica miejscowego. Od najdawniejszych czasów był on filią parafii w Buczku, obecnie stanowi samodzielną parafię. Posiada ołtarze barokowe: główny z przełomu XVII/XVIII w. z krucyfiksem z XVIII w., dwa boczne z XVII w. W ołtarzu głównym obraz MB z XVII w. Liczne wota z poprzednich wieków. Plebania z 1910 r.
Zobacz też: Łobudzice, Łobudzice-Kolonia
