Ślepota
Z Wikipedii
 |
Ślepota i upośledzenie wzroku |
| ICD-10: |
H54
|
|
H54.0 Ślepota obuoczna |
|
| H54.1 Ślepota jednego oka, upośledzenie widzenia drugiego oka | |
| H54.2 Upośledzenie wzroku obuoczne | |
| H54.3 Nieokreślona utrata wzroku, obuoczna | |
| H54.4 Ślepota jednego oka | |
| H54.5 Upośledzenie widzenia jednego oka | |
| H54.6 Nieokreślona utrata wzroku jednego oka | |
| H54.7 Nieokreślona utrata wzroku | |
| H54.8 {{{X.8}}} | |
| H54.9 {{{X.9}}} | |
Ślepota - całkowite lub znaczne zaburzenie widzenia. Ślepota może być spowodowana wadami oka lub chorobami i uszkodzeniami natury neurologicznej. Zaburzenie to może mieć charakter nabyty (np. w wyniku uszkodzenia oczu) lub wrodzony (jako niedorozwój części narządu wzroku).
Ślepotę leczy się przyczynowo, zwykle operacyjnie. Niektóre jej postacie mają charakter nieodwracalny (niepoddający się leczeniu lub niemożliwy do leczenia).
Ludzi ze ślepotą wrodzoną nazywa się niewidomymi, zaś z nabytą ociemniałymi. Z racji na znaczne kalectwo ludzie tacy mają poważne problemy z poruszaniem się i wykonywaniem codziennych czynności. Problemem pozostaje także akceptacja własnego kalectwa. Osoby niewidome nie używają pojęć wynikających z postrzegania świata zmysłem wzroku (np. barw). W celu ułatwienia życia osobom kalekim prowadzi się tresury psów-przewodników, drukuje książki alfabetem L. Braille'a i prowadzi zajęcia z psychologami. Rehabilitacją zajmują się specjalistyczne ośrodki, jednym z takich jest Zakład dla Niewidomych w Laskach ([1]).
Zobacz też: kurza ślepota, ślepota dzienna, ślepota śnieżna, ślepota rzeczna.
Linki zewnętrzne: Polski Związek Niewidomych
