Święta Eufemia
Z Wikipedii
Eufemia - święta Kościoła katolickiego, żyjąca na przełomie III i IV wieku.
Urodziła się w Chalcedonie w okolicach Konstantynopola w szanowanej, możnej rodzinie. Dzisiaj dawny Chalcedon jest dzielnicą Stambułu.
Podczas panowania cesarza rzymskiego Dioklecjana Eufemia została uwięziona wraz z 49 innymi chrześcijanami pod zarzutem odmowy złożenia ofiary bogu wojny, Aresowi. Po rozlicznych mękach wydano ją w końcu na pożarcie dzikim zwierzętom w rzymskim amfiteatrze. Mimo że została zabita, jej ciało nie zostało rozszarpane, co zadziwiło przyglądającą się widowisku gawiedź. Miało to miejsce 16 września 304 roku.
W czasie najazdów Persów, z obawy przed splądrowaniem grobu, szczątki świętej zostały przeniesione z Chalcedonu do Konstantynopola i umieszczone w bazylice, wzniesionej w hołdzie świętej Eufemii. Tam też w roku 451 odbył się IV sobór powszechny.
Pewnej burzowej nocy marmurowa trumna zniknęła z Konstantynopola. Tego samego 800 roku trumna w cudowny sposób przypływa do brzegu Rovinj w Chorwacji.
Począwszy od 13 lipca 800 roku historia miasteczka Rovinj łączy się z historią świętej Eufemii – wczesnochrześcijańskiej męczennicy. Poprzez minione stulecia trumnę z zachowanym ciałem świętej odwiedziły niezliczone rzesze oddających jej hołd pielgrzymów z całego świata. Modlitwy i prośby miały wybawiać ich w trudnych czasach, w jakich przyszło im żyć.
W ikonografii święta Eufemia przedstawiana jest z lilią i palmą w ręku, z mieczem w sercu lub dwoma lwami u stóp. Wspomnienie św. Eufemii obchodzimy 16 września, w rocznicę jej śmierci.
Eufemia - to imię pochodzenia greckiego, złożone z elementów eu- – dobry i -phemia – wróżba, obietnica szczęścia. Całość oznacza więc: dobrze wróżąca.
