101 Helena
Z Wikipedii
| [[Grafika:|250px]] |
|
|---|---|
| Odkrycie | |
| Odkrywca | James Craig Watson |
| Data odkrycia | 15 sierpnia 1868 |
| Nr planetoidy | 101 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy | Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca | 2,583 AU |
| Mimośród | 0,141 |
| Peryhelium | 2,218 AU |
| Aphelium | 2,947 AU |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4,15 roku |
| Średnia prędkość orbitalna | ? km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 10,20° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 65,8 km |
| Masa | ? kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi | 23,08 h |
| Albedo | 0,190 |
| Jasność absolutna | 8,33 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura na powierzchni | ? ° K |
| Satelity naturalne | brak danych |
101 Helena – planetoida występująca w pasie głównym asteroidów. Została odkryta 15 sierpnia 1868 roku przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Heleny Trojańskiej, według mitologii greckiej córki Zeusa występującego pod postacią łabędzia i Ledy.
Helena jest obiektem o średnicy ok. 66 km, krążącym w średniej odległości prawie 3 jednostek astronomicznych od Słońca, na co potrzebuje nieco powyżej 4 lat. Wiruje wokół własnej osi w czasie prawie jednej doby ziemskiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Baza danych małych ciał Układu Słonecznego Jet Propulsion Laboratory
- 101 Helena w bazie JPL
- Diagram orbity 101 Helena
