20 Massalia
Z Wikipedii
[[Grafika: |250px]] |
|
---|---|
Odkrycie | |
Odkrywcy | Jean Chacornac i Annibale de Gasparis |
Data odkrycia | 19 września 1852 |
Nr planetoidy | 20 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Występowanie planetoidy | pas główny, rodzina planetoidy Massalia |
Średnia odległość od Słońca | 2,408 AU |
Mimośród | 0,143 |
Peryhelium | 2,064 AU |
Aphelium | 2,753 AU |
Okres obiegu wokół Słońca | 3,74 roku |
Średnia prędkość orbitalna | 19,09 km/s |
Nachylenie orbity względem ekliptyki | 0,707° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 160×145×130 km |
Masa | 5,2×1018 kg |
Średnia gęstość | 3,2 g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi | 8,098 h, 0,3374 d |
Albedo | 0,210 |
Jasność absolutna | 6,5 m |
Typ spektralny | Typ S |
Średnia temperatura na powierzchni | ~174 K |
Satelity naturalne | brak danych |
20 Massalia to jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Spis treści |
[edytuj] Odkrycie
Planetoida została odkryta 19 września 1852 przez Jeana Chacornaca i niezależnie przez Annibale’a de Gasparisa.
Nazwa asteroidy pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy Marsylia, gdzie Jean Chacornac dokonał swego odkrycia. Annibale de Gasparis obserwacje prowadził w Neapolu.
[edytuj] Orbita
Orbita 20 Massalii nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 0,7°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3,74 roku, krążąc w średniej odległości 2,4 j.a. od naszej Dziennej Gwiazdy. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 19,09 km/h.
Planetoida ta jest największym obiektem w rodzinie planetoidy Massalia.
[edytuj] Właściwości fizyczne
Massalia ma rozmiary 160×145×130 km. Jej albedo wynosi 0,21, a jasność absolutna to 6,5m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 174 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera krzemiany.
Ciało to rotuje w czasie 8,098 godziny, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 45º do płaszczyzny ekliptyki.