7Q5
Z Wikipedii
7Q5 to oznaczenie fragmentu manuskryptu (5. fragment) znalezionego w 7. jaskini należącej do starożytnej wspólnoty religijnej z Qumran.
Został on odczytany jako część Ewangelii Marka (6:52-53). Jego znaczenie zostało opisane w książce hiszpańskiego jezuity José O’Callaghana Papiros neotestamentarios en la cueva 7 de Qumrân z 1972 roku, a kilkanaście lat później przez niemieckiego badacza Carsten Peter Thiede w The Earliest Gospel Manuscript z roku 1982. Według tej teorii byłby to najstarszy zachowany fragment Nowego Testamentu, który można datować na okres przed latami 66-68, ponieważ wtedy zwoje zostały ukryte w grotach w Qumran.
Przeciwnicy tej tezy wskazują, ze cztery fragmenty słów to za mało, by jednoznacznie powiązać papirus 7Q5 z tekstem Ewangelii, ponadto nie wszystkie litery pasują do wersji znanych z manuskryptów biblijnych.
Zobacz też: Rękopisy z Qumran, P64.
