Adolf Daab

Z Wikipedii

Adolf Daab (ur. 28 kwietnia 1872 w Warszawie, zm. 27 stycznia 1924 w Paryżu) – warszawski przemysłowiec, radny Warszawy, działacz społeczny.

Najstarsze zachowane zapiski o przodkach Adolfa Daab pochodzą z roku 1538 z księgi sądowej miasteczka Gross-Bieberau na terenie księstwa Hessen-Darmstadt (kraj związkowy Hesja). Protoplastą rodu był piekarz Hans Daub (ok. 1510 Gross Bieberau – po 1540 Gross Bieberau). Był on nazywany "Janek Gołębiarz" lub "Janek Stary Młynarz". Jego syn, również Hans, ożeniony był z Elisabeth (Elsa) Mögel.

Przodkowie Hans-a Daub przybyli do Gross-Bieberau z Westfalii.Tam rodzina Daub pieczętowała się herbem.

Od połowy XVII wieku na skutek błędu urzędnika z rodziny Daub wyodrębniona została w sposób sztuczny rodzina Daab. Podział ten funkcjonuje w Gross-Bieberau do dziś choć wiadomo,że rodowód tych rodzin jest wspólny.

Na podstawie lektury książki 1200 Jahre Gross-Bieberau, wydanej tam w 1987, wiadomo,że ród Daab jest najstarszym rodem w mieście. Miał on (w 1987) ponad 400-letnią tradycję. Była to rodzina chłopsko-rzemieślnicza. Do dzisiaj część przedstawicieli rodu trudni się rzemiosłem.

W XIX wieku niektórzy jej członkowie przybyli do Królestwa Polskiego w poszukiwaniu pracy. Poza Polską ludzi wywodzących się z tego rodu spotkać można do dziś w Niemczech, Francji (głównie w Alzacji) i w USA.

We wstępie do wspomnień Adolfa Daab zatytułowanych W Warszawie i na Krymie czytamy:

"Przykładem asymilacji środowisk niemieckich w Warszawie może być rodzina Daabów. Sądząc z pamiętnika rodzice w domu mówili po niemiecku, matka z synem Adolfem korespondowała również w tym języku. Natomiast dla Adolfa już pierwszym językiem był język polski, po polsku pisał swój pamiętnik".

"Rodzice jego, urodzeni w Niemczech, jako dzieci przyjechali z rodzicami do Warszawy w latach 20. XIX wieku wraz z dość liczną falą imigrantów niemieckich przybyłych wówczas do Królestwa Polskiego w poszukiwaniu pracy" (T. Stegner we wstępie do wspomnień A. Daab "W Warszawie i na Krymie").

Sam Adolf Daab o rodzicach tak pisze: "Rodzicami moimi są: nieżyjący dziś Jan Filip (2 imion) i Krystyna z Uhlów małżonkowie Daab zaślubieni ze sobą 20 lutego 1848 roku w kościele ewangelicko-augsburskim w Warszawie" (A. Daab w swoich wspomnieniach " W Warszawie i na Krymie")

Dalej pisze: " Ojciec mój rodził się w Darmstacie dnia 10 listopada 1818 roku, Mama zaś w Würtembergii dnia 31 grudnia 1826" (A. Daab w swoich wspomnieniach "W Warszawie i na Krymie")

Ojciec Adolfa Daab urodził się w miasteczku Reinheim,w Hesji-Darmstadt.Zmarł natomiast w 1890 w Warszawie. Matka jego, Christina z domu Uhle, urodziła się w miasteczku Fürfeld w Wirtembergii. Zmarła natomiast w 1912 w Warszawie.

Adolf Daab był udziałowcem Towarzystwa Akcyjnego Zakładów Przemysłowych Budowlanych "Fr. Martens i A. Daab", założonych w 1866 przy ul. Hożej w Warszawie. Zakład wybudował wiele obiektów przemysłowych, publicznych i prywatnych na terenie Warszawy i Królestwa Polskiego, m.in. budynki wystawione dla potrzeb parafii ewangelicko-augsburskiej (kamienica czynszowa z dwoma oficynami przy ul. Kredytowej 4, nie istniejący już dom parafialny od strony pl. Małachowskiego, gmach parafialnego Gimnazjum Męskiego im. Mikołaja Reja).

Zajmował również szereg stanowisk:

• prezes zarządu Banku Kredytu Hipotecznego.
• członek Stowarzyszenia Właścicieli Nieruchomości.
• sędzia Handlowy Trybunału Handlowego.
• członek Towarzystwa Opieki nad Dziećmi w Warszawie.
• członek Komisji Rewizyjnej Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności.
• członek komisji wykonawczej Daru 3 Maja dla Macierzy Szkolnej.
• członek Komitetu Obywatelskiego m.st.Warszawy działającego w czasie I wojny światowej.
• członek Rady Kasy Handlowo-Przemysłowej.
• w latach 1905-1908 – wiceprezes Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego.
• 1908 – prezes Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego.
• członek Stowarzyszenia Kupców Polskich (był członkiem Komisji Arbitrów).
• W latach 1916-1924 był zastępcą radnego i radnym Miasta Warszawy.
• W 1919 roku został wybrany na zastępcę radnego Miasta Warszawy. Startował z listy Narodowego Komiteru Wyborczego grupującego prawicowe ugrupowania mieszczańskie w którym główną rolę odgrywała Narodowa Demokracja.

Przez 20 lat był członkiem kolegium kościelnego warszawskiej parafii ewangelicko-augsburskiej Św. Trójcy i przewodniczącym wydziału administracyjnego tej parafii.Adolf Daab zmarł na raka w Paryżu, gdzie pojechał się leczyć 27 stycznia 1924. Uroczysty pogrzeb odbył się na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie 21 lutego 1924 roku.

Adolf Daab pisał swój pamiętnik w latach 1895-1896 podczas pobytu na Krymie jako żołnierz armii carskiej.

Jego wspomnienia W Warszawie i na Krymie zostały opublikowane dopiero w 1996, "Za zgodą pani Anny Kuester, wnuczki Adolfa Daab, która udostępniła przechowywane przez nią wspomnienia dziadka" (T. Stegner we wstępie do wspomnień A. Daab "W Warszawie i na Krymie").

[edytuj] Bibliografia

• Eugeniusz Szulc, Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie. Zmarli i ich rodziny, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1989 (tu miejsce śmierci Warszawa)