Alfred Jules Ayer
Z Wikipedii
Alfred Jules Ayer (ur. 29 października 1910 - zm. 27 czerwca 1989), brytyjski filozof analityczny i lewicowy intelektualista. Staroświecki empirysta. Jeden z ważnych przedstawicieli angielskiej szkoły analitycznej.
Jego matka była Belgijką, a ojciec Szwajcarem. Ukończył uniwersytet w Oksfordzie, przez rok (1932) studiował także w Wiedniu. Następnie nauczał w Oksfordzie, od 1946 w University College London, od 1959 ponownie w Oksfordzie.
Jego filozofia nawiązuje do empiryzmu Hume'a i logiki Russella. Otwarty na neopozytywizm, który przeniósł do Wielkiej Brytanii (Language, Truth, and Logic, 1936). Jego podstawowym dziełem jest "Foundations of empirical knowledge". Podczas drugiej wojny światowej pracował w wywiadzie angielskim. W dziedzinie etyki sformułował pogląd nazywany emotywizmem.
Pod koniec życia zajął się historią filozofii, pisząc o Russelu, pragmatyzmie, Humie i Wolterze. Jego pisma odznaczają się wysoka kulturą języka i elegancją.
[edytuj] Dzieła
- Language, Truth, and Logic, 1936
- Foundations of Empirical Knowledge, 1940
- The Problem of Knowledge, 1956
