Amelia Hanowerska
Z Wikipedii
Jej Królewska Wysokość Księżniczka Amelia, Her Royal Highness The Princess Amelia (7 sierpnia 1783, w Royal Lodge w Windsorze - 2 listopada 1810, w Augusta Lodge w Windsorze) - najmłodsze z piętnaściorga dzieci króla Wielkiej Brytanii i elektora Hanoweru, Jerzego III i królowej Charlotty (córki Karola Ludwika Fryderyka, księcia Mecklenburg-Stelitz-Mirow).
Ulubione dziecko króla Jerzego, który często nazywał ją Emily.
Podobnie jak jej starsze siostry wychowywała się w odcięciu od świata, chroniona sztywną etykietą. Spotkania z osobami spoza dworu były bardzo rzadkie. Mimo to, księżniczka poznała o 21 lat starszego generała Charlesa FitzRoy'a, młodszego syna barona Southampton i zakochała się w nim. Generał i księżniczka snuli podobno nawet plany matrymonialne, ale na ich drodze stanęła królowa Charlotta, która kategorycznie zakazała córce dalszych spodkań z FitzRoy'em. Ślub nie doszedł do skutku, ale para doczekała się nieślubnego syn, Hugh Hundly'ego (zm. 1829), który później wyjechał do Kraju Przylądkowego i doczekał się potomstwa.
Księżniczka zapadła na zdrowiu w 1795 r. Zdiagnozowano u niej gruźlicę oraz różę. Przyczyną jej śmierci w 1810 r. była prawdopodobnie ta pierwsza choroba. Jej śmierć załamała starego króla Jerzego, który po raz kolejny popadł w obłęd (w 1811 r.), z którego nie wyzdrowiał aż do śmierci.
Księżniczka Amelia została pochowana w St George's Chapel w Windsorze.
