Andrzej Burda

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Andrzej Burda (ur. 19 listopada 1913 w Ropczycach, zm. 10 marca 1987 w Warszawie) – prawnik polski, profesor i rektor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w latach 1957-1965, poseł na Sejm PRL (1957-1965), prokurator generalny od 8 maja 1957 do 24 maja 1961.

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim (1938). Był starostą powiatu w Bochni, kierował delegaturą Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Olsztynie i Szczecinie.

Na UMCS organizator i kierownik Katedry Prawa Konstytucyjnego, później też Zakładu Prawa Konstytucyjnego (1950-1980), rektor uczelni w latach 1957-1965. Współzałożyciel i pierwszy dyrektor Instytutu Administracji i Prawa Publicznego UMCS (1970-1974). W 1977 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Członek Trybunału Stanu w latach 1982-1985. Członek PZPR (w latach 1959-1964 zastępca członka Komitetu Centralnego), poseł na Sejm PRL w latach 1957-1965, był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, tytułem Zasłużonego Nauczyciela PRL. Otrzymał cztery nagrody sekretarza naukowego Polskiej Akademii Nauk.

Opublikował m.in. Polskie prawo państwowe (1962), Demokracja i praworządność (1965), Praworządność w systemie demokracji socjalistycznej (1967), Rozwój ustroju politycznego Polski Ludowej (1968), Lenin o sposobach umocnienia państwa socjalistycznego (1971). Był redaktorem obszernych opracowań Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1975) i Krajowa Rada Narodowa (1976).