Archipelag Aleksandra
Z Wikipedii
Archipelag Aleksandra (ang. Alexander Archipelago) - archipelag u południowo-wschodnich wybrzeży stanu Alaska. W jego skład wchodzi około 1100 wysp, które powstały w wyniku zalania nadbrzeżnych pasm górskich w wyniku podniesienia się poziomu wody Oceanu Spokojnego. Wyspy oddzielone są od siebie i stałego lądu głębokimi cieśninami o charakterze fjordów. Wyspy zajmują łączną powierzchnię 36,8 tys. km². Wyspy są górzyste i gęsto zalesione.
Największe wyspy archipelagu to: Wyspa Księcia Walii, Wyspa Cziczagowa, Wyspa Baranowa, Wyspa Admiralicji, Wyspa Kuprijanowa i Revillagigedo. Jedna z mniejszych wyspy archipelagu nosi imię Kościuszki. Najważniejsze miasta w Archipelagu Aleksandra to Ketchikan na wyspie Revillagigedo i Sitka na Wyspie Baranowa. Podstawą gospodarki wysp jest turystyka, rybołówstwo i leśnictwo.
Wyspy pierwotnie zamieszane były przez ludy Tlingit i Kaigani Haida. Pierwszymi Europejczykami na wyspach byli w 1741 Rosjanie z wyprawy Vitusa Beringa i Aleksieja Czirikowa. W 1867 wraz z resztą Alaską zostały sprzedane Stanom Zjednoczonym.
Nazwa wysp pchodzi od imienia Aleksandra Baranowa, rosyjskiego handlarza futrami, zarządzającego Kompanią Rosyjsko-Amerykańską.
