Architektura secesji w Niemczech
Z Wikipedii
| Historia architektury: |
| < Historyzm |
| Architektura secesji |
| Czas trwania: przełom XIX i XX w. Zasięg: Europa, Ameryka |
| ... w Austrii i Europie Środkowej ... w Belgii i w Holandii ... we Francji ... w Hiszpanii ... w Niemczech ... w Polsce ... we Włoszech |
| Szkoła chicagowska |
| Modernizm > |
Secesja, określana w Niemczech jako Jugendstil (styl młodzieżowy albo młody styl), jako styl architektoniczny miała swoją tam swoją kulminację w latach 1895-1904.
Na rozwój secesji niemieckiej wpłynęły brytyjski ruch Arts and Crafts, szkoła Glasgow (głównie za pośrednictwem architektury austriackiej) oraz prace działającego w Niemczech belgijskiego architekta Henry'ego van der Velde.
Po 1904 większość twórców secesji niemieckiej uznała styl za powierzchnowny i zwróciła się stopniowo ku architekturze opartej na związkach funkcjonalnych. Ostatecznym zerwaniem ze stylem secesyjnym były dyskusje na zjeździe Werkbundu w Kolonii w 1914.
[edytuj] Wybrane przykłady secesji w Niemczech
(lista chronologiczna)
- dom towarowy Wertheim w Berlinie, Alfred Messel, 1896 (zniszczony)
- dom Langego w Tybindze, Bernhard Pankok, 1901
- kolonia artystyczna i pawilony wystawowe na Mathildenhöhe w Darmstadt, Joseph Maria Olbrich, Peter Behrens i inni, 1901 - grupa radykalnie nowoczesnych domów jednorodzinnych, hal, pawilonów wraz z tak zwaną Wieżą Ślubną (miejsce ślubu wielkiego księcia heskiego Ernesta Ludwika).
- domy Huesgena i Breuckera w Traben-Trarbach, Bruno Möhring, 1904 i 1905
- kaplica i krematorium na Pragfriedhof w Stuttgarcie, 1905-1907
- Teatr Miejski w Chociebużu, Bernhard Sehring, 1907-1908
- willa Karla Ernsta Osthausa Hohenhof w Hagen, Henry van de Velde, 1907-1908
[edytuj] Główni przedstawiciele secesji w Niemczech
- Peter Behrens
- August Endell
- Alfred Grenander
- Hermann Muthesius
- Joseph Maria Olbrich
- Bernhard Pankok
