Atum
Z Wikipedii
Atum - jeden z głównych i najstarszych bogów Starożytnego Egiptu. Razem z Ra, Horachte i Chepri był bogiem słońca i stworzenia. Imię jego można przetłumaczyć jako formę znaczenia pozytywnego “Znakomity Jeden” lub znaczenia negatywnego “Ten jeden, który jeszcze nie istnieje”. Atum jest dobrze udokumentowany w różnych tekstach ikonograficznych i religijnych. Jest jednym z ośmiu lub dziewięciu bogów najczęściej wymienianych w Tekstach Piramid. Atum był głównym bóstwem Heliopolis, jego kult zyskał duże znaczenie już w Starym Państwie. Jego najbardziej istotną naturą było samo stworzenie i stworzenie pierwszych bogów. Imię Atuma może być przetłumaczone jako “Całość”. Był on uosobieniem początku i doskonałości. W Tekstach Trumiennych i innych religijnych tekstach jest nazywany “Władcą Całości”, więc jest bogiem uniwersalnym.
Stworzyciel - w kosmogoni Heliopolitańskiej Atum był bogiem stworzenia, który wyłonił świat z chaosu. Teksty Piramid mówią nam o tym bogu jako “Ten, który stworzył sam z siebie”. Miał on dwie natury, które mogły zapoczątkować wszystko lub zakończyć wszystko. W Księdze Umarłych w rozmowie Atuma z Ozyrysem, ten pierwszy oświadcza, że może zniszczyć cały świat, i zesłać wszystkich bogów i całą ludzkość z powrotem w prehistoryczne wody (Nun), z których cały świat powstał. Od najwcześniejszych dynastii, w Heliopolis był reprezentowany i uwielbiany jako aspekt świętego kamienia Ben-Ben. W Heliopolis Atum jest identyfikowany z prapagórkiem, co potwierdza Księga Piramid “O Atumie, kiedy powstałeś, wyrosłeś jako wysokie wzgórze, błyszczałeś jako kamień Benben w świątyni Feniksa w Heliopolis”.
Zaklęcie 1130 z Tekstów Piramid opowiada, o tym, że gdy nastąpi koniec świata jedynymi, którzy przetrwają będą to bogowie Atum i Ozyrys pod postacią węży, “ludzie ich nie poznają, a bogowie nie zobaczą ”. Atum przedstawiany był jako człowiek który miał na głowie Etfu, albo człowiek z głową barana tak jak Chnum. Fragment książki pisanej przeze mnie "Starożytni Bogowie" - Kinga Anuszewska.
