Bóg się rodzi
Z Wikipedii
"Bóg się rodzi" to jedna z popularniejszych kolęd polskich. Jej oryginalny tytuł brzmi "Pieśń o Narodzeniu Pańskim". Słowa autorstwa Franciszka Karpińskiego zostały wydane drukiem w 1792 w śpiewniku "Pieśni nabożne".
Pieśń składa się z pięciu zwrotek, każda po osiem ośmiozgłoskowych wersów. Występują rymy dokładne, żeńskie, krzyżowe. Łańcuch oksymoronów w tekście ("Bóg się rodzi, moc truchleje, ogień krzepnie, blask ciemnieje") uwydatnia znaczenie cudu, jaki miał miejsce w stajence. Słowa kolędy podkreśla formuła z Ewangelii św. Jana "A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami". Piąta strofa rozpoczynająca się słowami "Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą" nadaje pieśni charakteru narodowego. Franciszek Karpiński pisząc utwór tak poważny w treści, znacznie odróżnił ją od popularnych wtedy kolęd ludowych. Udało mu się połączyć wzniosłość z potocznością, boskość z wiejskością.
Tekst Karpińskiego już wkrótce po opublikowaniu był śpiewany, ale na różne melodie. Obecnie używana melodia, utrzymana w rytmie poloneza, przypisywana jest Karolowi Kurpińskiemu, aczkolwiek nie wyklucza się jej ludowego pochodzenia. W pierwszej połowie XIX wieku była powszechnie znana w całej Polsce, chociaż śpiewana była, w zależności od regionu, z drobnymi odchyleniami.
