Bakteryjne zapalenie pochwy
Z Wikipedii
Bakteryjne zapalenie pochwy inaczej: waginoza bakteryjna – BV (ang. bacterial vaginosis) jest jedną z najczęstszych infekcji pochwy i sromu. Zaburzona zostaje mikroflora pochwy, gwałtownie mnożą się bakterie beztlenowe (np. Gardnerella vaginalis, Prevotella spp., Mycoplasma hominis, Mobiluncus spp.), obniżona jest liczba pałeczek Lactobacillus i pH pochwy wzrasta powyżej normy (powyżej 4,5, a nawet w skrajnych przypadkach do 7,0).
Zasadniczą przyczyną waginozy bakteryjnej są zaburzenia w obrębie mikroflory bakteryjnej pochwy, między innymi brak pochwowych pałeczek kwasu mlekowego odpowiedzialnych za odpowiednie pH pochwy (3,8–4,2).
Czynnikami zwiększającymi ryzyko zakażenia są, podobnie jak w przypadku zakażeń grzybiczych (kandydozy pochwy): wielu partnerów seksualnych, nieprawidłowo pojmowana higiena osobista (zwłaszcza irygacje pochwy naruszające mikroflorę), przebyte zabiegi ginekologiczne, czy wewnątrzmaciczna wkładka antykoncepcyjna. Na BV częściej zapadają również kobiety palące papierosy.
[edytuj] Objawy bakteryjnego zapalenia pochwy
Najczęstszym objawem są upławy – białawe lub szarawe, o wyraźnym, nieprzyjemnym rybim zapachu, czasami towarzyszy im świąd lub podrażnienie.
Często jednak chorobie nie towarzyszą żadne objawy, dlatego w diagnostyce BV pomocny jest test pH pochwy, ponieważ w BV obserwowany jest znaczny wzrost pH w kierunku zasadowym (prawidłowe pH pochwy jest kwaśne i oscyluje pomiędzy 3,8 a 4,2)
[edytuj] Leczenie
W leczeniu waginozy bakteryjnej najczęściej stosuje się leki miejscowe i antybiotyki, takie jak klindamycyna czy metronidazol. Dodatkowo – zwłaszcza w przypadku zastosowania antybiotykoterapii - w celu odbudowania prawidłowej flory bakteryjnej pochwy należy w leczeniu zastosować preparat zawierający bakterie Lactobacillus (działanie ginekologiczne mają szczepy Lactobacillus rhamnosus GR-1 oraz Lactobacillus fermentum RC-14).
Nie leczona waginoza bakteryjna może prowadzić do poważniejszych powikłań – zapalenia narządów miednicy mniejszej, zapalenia cewki moczowej, a także większej podatności na zakażenie wirusem HIV. W skrajnych przypadkach nie leczone bakteryjne zapalenie pochwy może być przyczyną bezpłodności.
[edytuj] źródła
Kochan, Piotr. "Wybrane schorzenia dróg moczowo-płciowych kobiety i leczenie wg CDC*. Kryteria WHO/FAO** dla probiotyków i ich zastosowanie w ginekologii w świetle najnowszych badań". Gin Prakt 2005; 87, 6: 11-18.
Wytyczne postępowania w bakteryjnej waginozie, AGUM/MSSVD national guideline for the management of bacterial vaginosis, Philip Hay, Clinical Effectiveness Group (Association for Genitourinary Medicine and the Medical Society for the Study of Venereal Diseases): K. Radcliffe (chairman), I. Ahmed-Jushuf, J. Welch, M. Fitzgerald, J. Wilson, http://www.agum.org.uk/guidelines.htm (cyt. 23.06.2003), Opublikowano w Medycyna Praktyczna Ginekologia i Położnictwo 2003/05
