Bawola Głowa (herb)
Z Wikipedii
Bawola Głowa (herb szlachecki)
- Opis herbu:
Czarna, rogata głowa bawola w polu czerwonym. W hełmie nad koroną rangową trzy strusie pióra. Od Książąt litewskich ma swój pierwiastkowy początek, jak informuje Piotr Małachowski.[1]. Bawół symbolizuje szlachetność i siłę. Bawola głowa występuje w herbie Mołdawii (dawnym Bukowiny) oraz w takich polskich herbach jak m.in. Przyłuka (gdzie jest przeszyta mieczem) i Kietlicz II.
- Najwcześniejsze wzmianki:
Herb Bawola Głowa pojawia się już w roku 1454 na pieczęci Jachna z Dworowa (Jachna de Dworow). Herbarz Arsenalski z XVI w. opisując biskupów wileńskich, wymienia Wojciecha Tabora (biskupa zmarłego w 1507 roku), który pieczętował się herbem Bawola Głowa.[2].
- Herbowni:
Aksamitowski, Andrejewicz, Bagniewski, Dowgin, Dowginowicz, Dowgirdt, Dowgirt, Giełwanowski, Jackiewicz, Jączyński, Kirdziewicz, Kordziuk, Kucewicz, Losen, Pawłowski, Sesicki, Siesicki, Steckiewicz, Złotkowski, Żochła.
