Biłka Królewska
Z Wikipedii
Biłka Królewska - wieś polska (w 1939 r. pow. 770 ha, 2020 mieszk.) w powiecie lwowskim, około 16 km od Lwowa na trakcie glinańskim, nad rzeką Białką (dopływ Pełtwii, zamieszkana przez rody Gruszków, Domeredzkich, Borków, Łukaszyńskich, Kasperskich i in.
Zachodnia część wsi zlokalizowana była na terenie równinnym, niemal płaskim, położonym na wysokości 235 m n.p.m.; wschodnia (na wschód od rzeki) znajdowała się na terenie pagórkowatym ze wzniesieniami do 260 m n.p.m. Główną ulicą wsi był trakt gliniański, który już w XII wieku stanowił ważny szlak handlowy w tym regionie. Łączył Lwów z Glinianami - miasteczkiem położonym około 35 km na wschód od Lwowa. Przy tej ulicy znajdowały się kościół, szkoła, dom ludowy i młyn. Z kilku bocznych ulic najważniejsza była ta prowadząca (obok dworu i folwarku) w kierunku Biłki Szlacheckiej.
Nazwa wywodzi się podobno stąd, że w roku 1672 obozowały tu wojska królewskie, czyli kwarta, podczas gdy pospolite ruszenie stało w sąsiedniej Biłce Szlacheckiej.
W czasie II wojny światowej jeden z ośrodków "samoobrony" przeciw akcjom UPA. Po "wyzwoleniu", w ramach repatriacji mieszkańcy Biłki zostali zmuszeni do wyjazdu na Zachód. Część osiedliła się w okolicach Krosna, część zaś na Opolszczyźnie
