Białkomocz
Z Wikipedii
 |
Izolowany białkomocz [proteinuria] |
| ICD-10: |
R80
|
|
R80.0 {{{X.0}}} |
|
| R80.1 {{{X.1}}} | |
| R80.2 {{{X.2}}} | |
| R80.3 {{{X.3}}} | |
| R80.4 {{{X.4}}} | |
| R80.5 {{{X.5}}} | |
| R80.6 {{{X.6}}} | |
| R80.7 {{{X.7}}} | |
| R80.8 {{{X.8}}} | |
| R80.9 {{{X.9}}} | |
Białkomocz (łac. proteinuria) to występowanie białka w moczu. Białkomocz fizjologiczny - dobowa utrata białka <250mg (występuje m.in. w stanach dużego wysiłku fizycznego).
Białkomocz patologiczny - dobowa utrata białka z moczem wynosi >500mg (niektóre podręczniki podają >300mg.
Gdy ilość wydalanego moczu >3,5g/dobę wówczas musimy pacjenta podejrzewać o ZN (zespół nerczycowy). (Choroby wewnętrzne tomII, pod redakcją prof. Szczeklika).
Najczęściej białkomocz występuje w poważnych chorobach nerek - zapaleniach kłębuszków nerkowych.
Zobacz też: skąpomocz Białkomocz możemy podzielić ze względu na ilość wydalonego białka bądź ze względu na pochodzenie. Ze względu na ilość wydalonego białka rozróżniamy: białkomocz znikomy - <500 mg na dobę białkomocz mierny - od 500 do 3500 mg na dobę białkomocz znaczny - > 3500 mg na dobę
Wyróżniamy białkomocz pochodzenia:
- kłebuszkowego
- cewkowego
