Biomonitoring
Z Wikipedii
Biomonitoring – obserwacje, zazwyczaj długoterminowe, zmierzające do oceny stanu ekosystemu, rzadziej do oceny stanu czystości wybranych elementów środowiska przyrodnicznego np. zanieczyszczeń wody i powietrza, na podstawie obecności i liczebności organizmów (gatunki wskaźnikowe).
Początkowo stosowano test toksyczności ostrej. Później wykorzystywano gatunki wskaźnikowe (np. indeks saprobów). Współcześnie rozwija się metody uwzględniające liczebność grup wskaźnikowych.
W ocenie czystości wody używane są:
- ryby Gnathonemus petersii (trąbonos, mruk Petersa)
- małże słodkowodne
- owady wodne
Jako pierwsze metody biomonitoringu stosowano kanarki w kopalniach.
Na potrzeby biologicznego monitoringu rzek w Polsce - zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną Unii Europejskiej - w 2004 roku wprowadzono polski indeks biotyczny (skrót BMWP-PL), uwzględniający makrozoobentos. Wcześniej opierano się głównie na indeksie saprobów. Polski Indeks biotyczny wzorowany był na indeksie brytyjskim (BMWP Biological Minitoring Working Party). Monitoring wód prowadzą w Polsce Wojewódzkie Inspektoraty Ochrony Środowiska (WIOŚ).
[edytuj] Zobacz też
- monitoring stanu czystości rzek
- monitoring stanu czystości jezior
