Bisfosfoniany
Z Wikipedii
Bisfosfoniany - grupa leków hamująca resorpcję kości. Są stosowane w terapii osteoporozy, choroby Pageta, przerzutów nowotworowych do kości, szpiczaka mnogiego i in.
Spis treści |
[edytuj] Mechanizm działania
Bisfosfoniany są analogami pirofosforanu, mającymi w swojej strukturze dwie grupy fosforanowe związane z centralnym atomem węgla. Wykazują duże powinowactwo do wapnia dlatego odkładają się w kościach. Hamują kalcyfikację oraz resorpcję kości zależną od osteoklastów. Nie hamują działania osteoblastów, a prawdopodobnie nawet je pobudzają. [1]
[edytuj] Zastosowanie
- osteoporoza
- przerzuty nowotworowe do kości
- szpiczak mnogi
- choroba Pageta
- diagnostyka medyczna (scyntygrafia kostna)
[edytuj] Działania niepożądane
Głównie są to zaburzenia za strony przewodu pokarmowego (zgaga, objawy zapalenia przełyku).
[edytuj] Leki
- etidronian - pierwszy, który został zastosowany
- pamidronian
- alendronian
- naridronian
- tiludronian
- rizedronian
- ibadronian
- klodronian
