Bitwa pod Al-Mansurą
Z Wikipedii
| Pitwa pod Al-Mansur VII krucjata |
|||||||||
| Data | 1250 | ||||||||
| Miejsce | Bliski Wschód | ||||||||
| Wynik | klęska Krzyżowców | ||||||||
| Terytorium | okolice Damietty | ||||||||
|
|||||||||
Bitwa pod Al-Mansurą miała miejsce w 1250 r. w trakcie VII krucjaty w latach 1248-1254. Tym razem na czele wyprawy stanął król francuski Ludwik IX.
Po wylądowaniu w okolicach Damietty w lutym 1250 roku król Ludwik IX na czele głównych sił krzyżowych natknął się w dniu 8 lutego na obóz egipski w okolicach Al-Mansurą. Frankowie przypuścili gwałtowną szarżę wycinając w pień większość oddziałów wroga. Wódz naczelny Egipcjan Fachr ad-Din zaskoczony w trakcie odpoczynku wskoczył na konia i i pogalopował w wir bitwy gdzie został rozsiekany przez templariuszy.
Zwycięstwo pod Al-Mansurą nie przyniosło większych korzyści. Wkrótce cała armia krzyżowa w wyniku zarazy oraz licznych walk z muzułmanami przestała istnieć. Ciężko chory Ludwik zmuszony był opuścić Egipt.
VII krucjata zakończyła się straszliwą klęską militarną chrześcijan, a strat w ludziach poniesionych w trakcie konfliktu już nigdy nie udało się Frankom nadrobić.
