Bitwa pod Chocimiem (1621)
Z Wikipedii
Bitwa pod Chocimiem | |||||||||||||
Józef Brandt - Bitwa pod Chocimiem |
|||||||||||||
Data | 2 września - 9 października 1621 | ||||||||||||
Miejsce | Chocim | ||||||||||||
Wynik | nierozstrzygnięta | ||||||||||||
Terytorium | Ukraina | ||||||||||||
|
Bitwa pod Chocimiem (także obrona twierdzy Chocim) w dniach 2 września - 9 października 1621 roku.
Po klęsce pod Cecorą wojska polsko-litewskie (25-26 tys.) pod dowództwem hetmana wielkiego litewskiego Jana Karola Chodkiewicza, podczaszego koronnego Stanisława Lubomirskiego i królewicza Władysława podjęły obronę obozu warownego, który bronił dostępu w głąb Polski, przed wojskami tureckimi pod dowództwem sułtana Osmana II. Mimo trudnych warunków Polacy ze wsparciem Kozaków (20 tys.) pod dowództwem hetmana Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego zdołali odeprzeć wroga (100 tysięcy zbrojnych, w tym do 50 tysięcy jazdy pospolitego ruszenia, 8000 wyborowych sipahów gwardii sułtańskiej, 12 tysięcy piechoty janczarskiej, ok. 17 tysięcy Tatarów oraz 13 tysięcy Mołdawian i Wołochów. ). Straty polskie i kozackie wyniosły ok. 11 tys. poległych i zmarłych od chorób, straty tureckie - prawdopodobnie ok. 40 tys. żołnierzy. Podczas miesięcznej walki zmarł na dżumę także sam Chodkiewicz.
Spowodowało to zaniechanie najazdu na Rzeczpospolitą i podjęcie rokowań. 9 października 1621 r. podpisano honorowy pokój (jak głosi legenda - kiedy Polakom pozostała ostatnia beczka prochu - Turcy zgodzili się zawrzeć pokój), w myśl którego Polacy zobowiązywali się powstrzymać Kozaków od najazdów na Turcję, a Turcy powstrzymywać Tatarów od najazdów na Polskę. Granicą Rzeczypospolitej pozostał Dniestr.
[edytuj] Zobacz też
- historia Polski
- Polska w XVII wieku
- bitwa pod Chocimiem (1673)
- słynne bitwy w historii Polski