Bitwa pod Hadath
Z Wikipedii
Bitwa pod Hadath miała miejsce w roku 954 podczas wojen bizantyjsko-arabskich.
Na początku lat 40. X w. doszło do kolejnej ofensywy bizantyjskiej w Azji. Wojskami bizantyjskimi dowodził sędziwy Bardas Fokas i jego dwaj synowie Nicefor i Leon. Przeciwnikiem cesarza był arabski władca Aleppo Seif-ed-Dauleh.
Władca arabski już w roku 946 podjął systematyczne najazdy na terytorium cesarstwa. Fokasowie przeciwstawili mu się energicznie na czele armii wzmocnionej kontyngentami bułgarskimi i ruskimi.
W roku 950 Bardas Fokas zaskoczył w wąwozie skalnym wojska arabskie wracające z licznym jasyrem z wyprawy w głąb Azji Mniejszej i zniszczył je zupełnie. W roku 953 z kolei armia chrześcijańska najechała na ziemie arabskie, jednak w drodze powrotnej poniosła ciężką porażkę w okolicach Marasz-Germanikea. Rok później Seif-ed-Dauleh pokonał ponownie Bardasa Fokasa w bitwie pod fortecą Hadath, której odbudową był właśnie zajęty, bo w poprzednich latach zburzyli ją chrześcijanie (forteca ta nosiła nazwę czerwonej od krwi przelanej u jej murów). Kolejne lata to nieustanne walki pomiędzy obiema stronami w których przewagę uzyskali chrześcijanie. Dzięki tym zwycięstwom większość twierdz saraceńskich wpadła w ręce Bizantyjczyków.
