Bitwa pod Malplaquet
Z Wikipedii
Bitwa pod Malplaquet miała miejsce 11 września 1709 podczas hiszpańskiej wojny sukcesyjnej. Była jedną z głównych bitew tej wojny stoczoną pomiędzy armią francuską a armią angielsko - holendersko - austriacką.
Sprzymierzeni (głównie Anglicy, Holendrzy i Austriacy) pod wodzą Johna Churchilla księcia Marlborough i Eugeniusza Sabaudzkiego (110 000 żołnierzy - 128 batalionów, 253 szwadrony i 100 dział) stoczyli bitwę z armią francuską (było też sporo oddziałów bawarskich a także Irlandczycy) dowodzoną przez marszałka Villarsa i marszałka Boufflersa (80 000 żołnierzy - 121 niekompletnych batalionów mających po 300-400 żołnierzy, 260 szwadronów i 80 dział). Armia Villarsa spieszyła na pomoc zagrożonej twierdzy Mons. Gdy pod Malplaquet natknęli się na armię sprzymierzonych, wobec przewagi liczebnej nieprzyjaciela przeszli do obrony i okopali się.
Obie wielkie armie obozowaly w pobliżu belgijskiej granicy w odległosci strzału armatniego. Villars zajmował umocnioną pozycję. Ufortyfikował skraje lasów na skrzydłach, tworząc przed frontem swej pozycji twory analogiczne do bastionów. Sprzymierzeni postanowili rzucić 2/3 swojej piechoty na lewe skrzydło Francuzów, natomiast na prawe wykonać natarcie pomocnicze. Naprzeciw centrum pozostawili większość jazdy i trochę piechoty. Pierwsze ataki wojsk sprzymierzonych na prawe skrzydło Villarsa zostały odparte. Następny atak na lewe skrzydło Villarsa poprzedzony został potężnym przygotowaniem artyleryjskim (2 baterie, 75 dział).
Austriacy zaatakowali o 9:00, wspierając natarcie czołowe ruchem oskrzydlającym piechoty i tym razem wyparli Francuzów z fortyfikacji do lasu, który znajdował się za nimi. Holendrzy zerwali się do ataku na francuskie prawe skrzydło i pomimo ciężkich strat przełamali obronę przeciwnika i rozproszyli do tego stopnia, że dowodzący prawym skrzydłem Boufflers nie był w stanie przyjść z pomocą Villarsowi. Villars ściągnąwszy z centrum część piechoty uderzył na wychodzącą z lasu piechotę Eugeniusza Sabaudzkiego, został jednak ranny i nie mógł dalej kierować bitwą. Obowiązki wodza przejął zastępca marszałek Boufflers.
Armia Villarsa była jeszcze w stanie przegrupować swoje siły, lecz przeciwnik nie dał na to czasu. Marlborough i Eugeniusz Sabaudzki zaatakowali jednocześnie i o godzinie 15:00 zmusili Francuzów do odwrotu. Atak kawalerii sprzymierzonych na wycofujące się wojska został odparty przez francuską kawalerię. Sprzymierzeni opanowali wszystkie fortyfikacje zbudowane przez armię Villarsa, ale kosztowało to sprzymierzonych tak dużo ofiar że nie byli zdolni do przeprowadzenia pościgu za wycofujacym się nieprzyjacielem. Stracili w bitwie 28000 ludzi, dwukrotnie więcej niż Francuzi. To była najkrwawsza bitwa w tej wojnie, a poniesione straty zapobiegły inwazji sprzymierzonych na Paryż.
[edytuj] Zewnętrzne linki
[edytuj] Literatura
- Vít Vlnas: Princ Evžen Savojský. Život a sláva barokního válečníka, Ladislav Horáček - Paseka a Národní galerie v Praze 2001, ISBN 80-7185-380-1
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
