Bitwa w wąwozie Strumy
Z Wikipedii
| Bitwa pod Bełasicą | |||||||||
| Data | 1014 | ||||||||
| Miejsce | wąwóz Strumy | ||||||||
| Wynik | zwycięstwo Bizancjum | ||||||||
| Terytorium | Bułgaria | ||||||||
|
|||||||||
Znana jest także jako bitwa pod Kleidion, oraz bitwa pod Bełasicą. W roku 1014 cesarz bizantyjski Bazyli II, prowadzący długie i wyczerpujące wojny z Bułgarią, zdecydował się na ostateczną rozgrywkę na froncie bułgarskim. Terenem starcia był wąwóz Strumy zwany Kimbalangos tj. długie pole - obwarowany potężnymi fortecami obu przeciwników.
Początkowo Bizantyjczycy bezskutecznie atakowali pozycje bułgarskie od frontu. Dopiero dzięki strategowi Ksifiasowi, który przeprowadził część wojsk cesarskich poprzez bezdroża górskie na tyły przeciwników, udało się zaskoczyć Bułgarów. Armia cara Samuela została zupełnie zniszczona, a car zbiegł do Prilepu. Wg różnych kronik, około 15 000 Bułgarów dostało się do niewoli. Bazyli II kazał wszystkich jeńców oślepić i obciąć im prawe dłonie, pozostawiając tylko co setnemu jedno oko, by mógł prowadzić pozostałych. Tak okaleczonych, odesłał władcy bułgarskiemu. Schorowany i załamany car Samuel na taki widok padł rażony apopleksją i po dwóch dniach umarł. Przez ten akt okrucieństwa Bazyli II zyskał przydomek Bułgarobójca.
Zwycięstwo Bazylego pozwoliło mu odzyskać większość utraconych na rzecz Bułgarów ziem cesarstwa. Doszło do aneksji wschodniej części państwa bułgarskiego, które przestało stanowić zagrożenie dla Bizancjum.
