Borneo Południowe
Z Wikipedii
Borneo Południowe (indonez. Kalimantan Selatan) - prowincja w Indonezji w południowej części wyspy Borneo. Powierzchnia 37660 km²; 3196 tys. mieszkańców (2005); stolica Banjarmasin. Najmniejsza i zarazem najgęściej zaludniona prowincja Kalimantanu. Dzieli się na 2 okręgi miejskie i 11 dystryktów.
Powierzchnia głównie nizinna, pokryta w większości terenami bagiennymi, liczne rzeki (prowincja nazywana jest Krajem tysiąca rzek), największe z nich: Barito, Negara, Martapura. We wschodniej części tereny wyżynne i górskie(Gunung Besar 1892 m n.p.m.), porośnięte lasem równikowym. Do prowincji należą także mniejsze wyspy na cieśninie Makasar u południowo-wschodniego wybrzeża Borneo (m.in. Laut i Sebuku)
Największą grupą etniczną są Banjarowie, którzy stanowią ok 75% ludności, zamieszkują głównie wzdłuż wybrzeża. 98% ludności wyznaje islam.
Gospodarka opiera się na rolnictwie (najważniejsze produkty: orzechy kokosowe, kakao, goździki, kauczuk), eksploatacji lasów (rattan, drewno, (m.in. heban), żywica) i rybołówstwie (tuńczyki). Wydobywana jest ropa naftowa, węgiel, rudy żelaza, złoto, diamenty.
Główne miasta: Banjarmasin, Martapura, Kota Baru, Banjarbaru.
