Brennus
Z Wikipedii
Brennus (Brennos, zlatynizowana forma celtyckiego bran - książę) - wódz celtycki, przy czym znane są dwie postacie o tym imieniu:
- Brennus - wódz celtyckiego plemienia Senonów - w 391 r. p.n.e. najechał on Italię, spalił Clusium, a następnie ruszył na Rzym. Po pokonaniu armii konsula M. Popiliusa Lenasa w lipcu 390 r. p.n.e., Brennus zdobył i złupił Rzym, ale nie udało mu się zdobyć Kapitolu, który był oblężony przez około siedem miesięcy. Kiedy według legendy Galom udało się wspiąć na Skałę Tarpejską, ich obecność zdradziły gęganiem gęsi ze świątyni Junony. Właśnie Brennus miał wypowiedzieć słynne słowa rzucając miecz na wagę podczas wypłacania przez Rzymian okupu: Vae victis ("Biada zwyciężonym");
- Brennus przywódca potężnej armii celtyckiej, która najechała Macedonię i Grecję w 279 r. p.n.e.. Był to już powtórny najazd Celtów na te tereny, gdyż rok wcześniej pokonali oni wojska macedońskie, zabili jej władcę Ptolemeusza Keraunosa i złupili północną Macedonię. Tymczasem najazd po wodzą Brennusa miał na celu nie tylko złupienie kraju, ale także (a może przede wszystkim) poszukiwanie nowych siedzib do trwałego osiedlenia się, o czym świadczą antyczni pisarze, opisując liczne tabory posuwające się za armią celtycką. Całym tym przedsięwzięciem kierował właśnie Brennus. Wtargnął on najpierw i złupił tereny Ilirów, następnie uderzył na Macedonię, pokonał Sosthenosa, ponosząc przy tym znaczne straty, złupił kraj i ruszył na Grecję. Po nieudanej obronie Termopil przez siły grecko-etolskie Brennus podzielił swoją armię na dwie części: część wojsk pod dowództwem Akichoriosa, skierował na południe, a sam wyruszył na Delfy w celu złupienia słynnego sanktuarium. Etolowie tymczasem, jako, że tylko oni byli liczącą się siłą w walce z Celtami, podzielili się również, większość wojsk kierując za Akichoriosem, a niewielkie siły pozostawiając do obrony Delf. Pod Delfami załamała się ofensywa celtycka, a sam Brennus zginął - wg Diodora Sycylijskiego ciężko ranny, nie mogąc dalej kontynuować wojny, wydał dyspozycje co do następstwa po sobie i dalszych poczynań swojego ludu, następnie upiwszy się przebił się mieczem. Istnieje także wersja wydarzeń, która mówi o śmierci Brennusa spowodowanej ranami w Macedonii, do której się wycofał spod Delf.
