Buczynowe Turnie
Z Wikipedii
Buczynowe Turnie – szczyty położone w bocznej grani Tatr pomiędzy Doliną Pańszczycy i Buczynową Doliną (w Dolinie Roztoki). Wzdłuż grani przebiega szlak Orlej Perci.
Pojęcie Buczynowych Turni czasem zawężane jest do dwóch szczytów: Wielkiej i Małej Buczynowej Turni a czasem obejmuje się nim cały odcinek grani pomiędzy Granacką Przełęczą (oddzielającą Buczynowe Turnie od Skrajnego Granatu) do przełęczy Krzyżne. Odcinek ten obejmuje kolejno (od Granackiej Przełęczy):
- Orlą Basztę – 2175 m n.p.m.
- Pościel Jasińskiego – 2125 m n.p.m. trawiaste obniżenie nazwane tak od nazwiska koziarza, który podobno nocował w tym miejscu nie mogąc znaleźć zejścia z grani.
- Buczynowe Czuby – kilkudziesięciometrowy grzebień złożony z szeregu turniczek, z których najwyższa ma wysokość 2124 m n.p.m.
- Przełęcz Nowickiego – 2105 m n.p.m., nazwana tak na część poety Franciszka Henryka Nowickiego, autora Sonetów Tatrzańskich i projektodawcę Orlej Perci.
- Wielka Buczynowa Turnia – 2184 m n.p.m.
- Buczynowa Przełęcz - 2127 m n.p.m.
- Mała Buczynowa Turnia - 2172 m n.p.m.
- Mała Buczynowa Przełączka – 2125 m n.p.m.
- Ptak 2135 m n.p.m.
- Przełączka pod Ptakiem
- Kopa nad Krzyżnem 2135 m n.p.m.
