Budyń (deser)
Z Wikipedii
Budyń - potrawa przyrządzana na bazie mleka i skrobi jako zagęstnika. Podczas obróbki termicznej skrobia (zwykle pod postacią mąki pszennej lub ziemniaczanej) rozkleja się i nadaje budyniowi półpłynną, a po zastygnięciu stałą, galaretowatą konsystencję. Budyń zazwyczaj jest przygotowywany na słodko, z dodatkiem aromatów (np. wanilia) lub kakao i podawany jako deser - z dodatkiem soku czy owoców, choć przyrządza się także budynie na słono, np. grzybowy czy warzywny.
Budyń najczęściej przygotowuje się z dostępnych w sprzedaży półproduktów - proszek należy rozbełtać w małej ilości chłodnego mleka i wlać do wrzącego mleka, które niekiedy trzeba także dosłodzić, a następnie doprowadzić mieszaninę do zgęstnienia, ciągle ją mieszając, by zapobiec powstaniu grudek i przypaleniu potrawy.
W handlu pojawiły się także budynie możliwe do przygotowania na zimno, wsypywane do chłodnego mleka, gotowe po wymieszaniu i odstawieniu na kilka minut, oraz budynie instant, zawierające mleko w proszku, wsypywane bezpośrednio do gorącej wody, ew. mleka, gotowe zaraz po dokładnym wymieszaniu.
Źródłosłowem budyniu jest pudding - tradycyjna potrawa kuchni angielskiej, występująca w wielu odmianach, tak słodkich, jak i słonych. Do zagęszczania puddingów stosuje się skrobię (także w postaci kawałków pieczywa lub tartej bułki) lub żelatynę.