Cesarstwo Chińskie
Z Wikipedii
Twór polityczny istniejący z wieloma przerwami od 221 r. p.n.e. do 1911 r., w sumie 2132 lata, na terytorium dzisiejszych Chin. Historię Cesarstwa dzieli się w Chinach na okresy nazywane dynastiami (chiń. 朝, chao), które na ogół pokrywają się z faktycznym panowaniem danego rodu. W niektórych okresach władza na terytorium Chin była dzielona między dwie lub więcej dynastii, a zatem słowo "dynastia" jest często w chińskiej historii tożsame ze słowem "państwo".
Cesarstwo założył władca północno-zachodniego państwa Qin, który w 221 r. p.n.e. ukończył dzieło podboju innych państw, jakie istniały na terytorium Chin w okresie Walczących Królestw. Jako władca całego znanego wówczas Chińczykom świata, przyjął utworzony przez siebie tytuł Huangdi, tłumaczony na polski jako cesarz. Jako taki kazał się nazywać Pierwszym Cesarzem Dynastii Qin - Qin Shi Huangdi.
Najważniejsze dynastie cesarstwa to kolejno Qin, Han, Sui, Tang, Song, Yuan, Ming oraz Qing. Dwie z nich, zostały założone przez zagranicznych najeźdzców: Yuan założyli potomkowie Czyngis Chana, a Qing - Mandżurowie.
Ostatni cesarz dynastii Qing, Aisin Gioro Puyi jako dziecko został zmuszony do abdykacji w 1911 r., po utworzeniu Republiki Chińskiej.
