Chimera z Arezzo
Z Wikipedii
Chimera z Arezzo - rzeźba z brązu (o wysokości 80 cm) z V w. p.n.e. jest jednym z najbardziej znanych przykładów sztuki etruskiej.
Została ona odnaleziona w 1533 r. w Arezzo, starożytnym etruskim, a potem rzymskim mieście w Toskanii. Została wkrótce włączona do kolekcji Medyceusza Wielkiego Księcia Toskanii Cosimo I, który umieścił ją w Palazzo Vecchio, a inne brązowe znaleziska umieścił w Palazzo Pitti. Chimera z Arezzo nadal jest przechowywana we Florencji w muzeum archeologicznym.
W mitologii grecka potwór Chimera pustoszył Licję. Na rozkaz Jobatesa, króla Licji z pomocą Pegaza chimera została zgładzona przez Bellerofonta.
Początkowo uznano, że brązowa rzeźba przedstawia lwa, ponieważ brakowało ogona, który miał przedstawiać węża. Wkrótce rozpoznano, że ta rzeźba przedstawia mityczną chimerę i wśród innych znalezisk wykryto też brakujący fragment. Obecny ogon jest rekonstrukcją pochodzącą z XVIII wieku.
Cały skarb złożony z brązowych rzeźb został kiedyś w starożytności umieszczony w skrytce, a odkryty przez przypadek przy kopaniu okopów na zewnątrz Porta San Laurentino murów miejskich. W pobliżu tego miejsca dla upamiętnienia tego postawiono brązową replikę.
Na prawej przedniej łapie chimery znajduje się inskrypcja, którą odczytywano w rozmaity sposób, lecz ostatnio ustalono że jest to napis TINSCVIL. Wskazuje to na to, że był obiekt wotywny poświęcony etruskiemu bóstwu dnia Tinii.
[edytuj] Zobacz też
- Wilczyca kapitolińska - rzeźba etruska z VI w. p.n.e.
