Chnum
Z Wikipedii
Chnum - w mitologii egipskiej pradawny bóg Górnego Egiptu.
Stwórca ludzi, miał na kole garncarskim ulepić człowieka oraz wszelkie stworzenie. Uważany był także za dawcę wody i opiekuna wylewów Nilu. Był patronem garncarzy.
Początkowo był lokalnym bóstwem wyspy Elefantyny, następnie jego kult rozpowszechnił się na cały Górny Egipt i Nubię. Jego żoną była bogini Satis, a córką Anukis (tzw. triada elefantyjska). W ośrodku kultu w Antinoe czczony był wraz z Heket, która była tam uważana za jego małżonkę.
Od V dynastii (zgodnie z teorią heliopolitańską) łączony był ze Słońcem (Re), występując pod imieniem Chnum-Re. W sztuce staroegipskiej jego wyobrażenia przy kole garncarskim pojawiły się za czasów XVIII dynastii, chociaż wzmianki o tej jego roli sięgają Tekstów Piramid.
Wyobrażany był jako baran lub mężczyzna z głową barana.
