Cieniowanie płaskie
Z Wikipedii
Cieniowanie płaskie to technika tworzenia oświetlenia w trójwymiarowej grafice komputerowej. Polega ona na określaniu jasności każdej ściany modelowanej bryły, opierając się na kącie pomiędzy powierzchnią ściany a kierunkiem światła, uwzględniając kolor ściany i oświetlenia oraz intensywność światła.
Podstawową zaletą cieniowania płaskiego jest wysoka prędkość renderingu i wykonania związanych z nim obliczeń. Wadą cieniowania jest to, że każda ściana modelu ma określoną jedną barwę, co sprawia wrażenie występowania kantów i płaskich powierzchni. Jest to tym bardziej zauważalne, im mniej złożony jest model.
Cieniowanie płaskie często wykorzystuje się wtedy, gdy prędkość i płynność wykonania jest ważniejsza niż jakość (np. podczas wstępnego etapu tworzenia grafiki), dla renderowania brył kostkowych (np. graniastosłupów, ostrosłupów) lub gdy bardziej zaawansowane metody są zbyt kosztowne. W przypadku, gdy pożądana jest większa dokładność i estetyka modelowania oświetlenia, stosuje się cieniowanie Gourauda lub cieniowanie Phonga. Cieniowanie płaskie to najmniej realistyczna metoda z tych trzech.
