Człowiek witruwiański
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
 |
| Człowiek witruwiański |
| Leonardo da Vinci, 1490 |
| piórko, atrament i ołówek na papierze |
| 34,3 × 24,5 cm |
| Galleria dell'Academia |
Człowiek witruwiański - rysunek upowszechniony przez Leonarda da Vinci około roku 1490. Przedstawia figurę nagiego mężczyzny w dwóch nałożonych na siebie pozycjach, wpisaną w okrąg i kwadrat. Rysunkowi towarzyszy tekst sporządzony tzw. pismem lustrzanym.
Z tekstu wynika, że rysunek stanowi ilustrację do fragmentu traktatu O architekturze ksiąg dziesięcioro Witruwiusza, poświęconego proporcjom ludzkiego ciała. W tym przypadku zwrócono uwagę na fakt, że wysokość dorosłego człowieka równa się w przybliżeniu szerokości jego rozstawionych ramion.
Według Witruwiusza wysokość człowieka to 10 modułów, gdzie moduł to wysokość głowy mierzona od brody do nasady włosów. Twarz od podbródka aż do miejsca, gdzie zaczynają się włosy, powinna mieć wielkość 1/10 człowieka, a otwarta dłoń ma taką samą długość. Głowa człowieka ma wielkość 1/8-1/6 od wysokości piersi do góry, do miejsca, w którym zaczynają się włosy. Od włosów do podbródka dzieli się na trzy części: w górnej czoło, w drugiej nos, w trzeciej usta z podbródkiem. Stopa była 1/6 częścią człowieka, łokieć 1/4, pierś 1/4, długość rozwartych dłoni równa wzrostowi człowieka.
