Człowiek z marmuru
Z Wikipedii
| Człowiek z marmuru | |
| Oryginalny tytuł | Człowiek z marmuru |
| Gatunek filmu | dramat, polityczny |
| Kraj | Polska |
| Data premiery | 1977 |
| Czas trwania | 165 min |
| Reżyseria | Andrzej Wajda |
| Scenariusz | Aleksander Scibor-Rylski |
| Główne role | Krystyna Janda Jerzy Radziwiłłowicz Tadeusz Łomnicki Jacek Łomnicki Michał Tarkowski |
| Muzyka | Andrzej Korzyński |
| Zdjęcia | Edward Kłosinski |
| Scenografia | Wojciech Majda Allan Starski Maria Osiecka-Kuminek |
| Kostiumy | Wiesława Konopelska Lidia Rzeszewska |
| Montaż | Halina Prugar-Ketling |
| Język | polski |
| Od lat | 18 |
| Strona IMDb | |
Człowiek z marmuru – polski film z 1977 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy.
[edytuj] Obsada
- Jerzy Radziwiłowicz - Birkut Mateusz / Maciek Tomczyk (syn Birkuta)
- Krystyna Janda - Agnieszka
- Jacek Domański - dźwiękowiec Agnieszki
- Leonard Zajączkowski - Leonard Zajączkowski, operator Agnieszki
- Tadeusz Łomnicki - reżyser Jerzy Burski
- Jacek Łomnicki - młody reżyser Burski
- Michał Tarkowski - Witek
- Piotr Cieślak - Michalak
- Wiesław Wójcik - sekretarz Jodła
- Krystyna Zachwatowicz - Hanka Tomczyk
- Wiesław Drzewicz - właściciel Ostoi w Zakopanem, mąż Hanki Tomczyk
- Magda Teresa Wójcik - montażystka
- Zdzisław Kozień - ojciec Agnieszki
- Kazimierz Kaczor - Pułkownik
- Ewa Ziętek - sekretarka
- Dorota Stalińska - Fotoreporterka
- Irena Laskowska - pracownica Muzeum Narodowego
- Jerzy Moniak - inżynier Moniak, zastępca Witka na budowie Huty Katowice
- Krzysztof Kiersznowski - robotnik, nie wymieniony w czołówce
i inni
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Opowieść o przodowniku pracy z lat pięćdziesiątych XX wieku i reżyserce telewizyjnej idącej po latach jego śladami.
Młoda studentka szkoły filmowej Agnieszka (Krystyna Janda) realizuje swój film dyplomowy o przodowniku pracy Mateuszu Birkucie (Jerzy Radziwiłowicz), murarzu z Nowej Huty. Agnieszka szukając prawdy o jego życiu, odnajduje gorzką prawdę o trudnych latach 50. dla naszego narodu. Podróżując razem z ekipą filmową wysłużonym Roburem Agnieszka odkrywa coraz to nowe kulisy wydarzeń oraz dociera do ludzi, którzy znali Mateusza Birkuta. Od reżysera Jerzego Burskiego (Tadeusz Łomnicki) Agnieszka dowiaduje się o kulisach powstania filmu dokumentalnego Oni budują nasze szczęście. Od Michalaka dowiaduje się o incydencie z gorącą cegłą. Wreszcie trafia do Zakopandego, do żony Birkuta Hanki Tomczyk. Rozmawia z Witkiem, dyrektorem Huty Katowice, a nawet z inżynierem Moniakiem, zastępcą Witka na budowie Huty Katowice. Trafia nawet do Jodły (Wiesław Wójcik) byłego sekretarza partyjnego. Jednak nikt nie wie, co tak naprawdę stało się z Birkutem. Agnieszce udaje się jednak znaleźć kogoś innego - jego syna, Maćka Tomczyka przed bramą Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Maciek informuje Agnieszkę, że jego ojciec nie żyje. W ostatniej scenie Agnieszka i Maciek Tomczyk idą razem długim korytarzem w gmachu warszawskiej telewizji.
