Czerwonak (powiat poznański)
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°28'11" N 016°58'51" E
| Czerwonak | |||
|
|||
| Województwo | wielkopolskie | ||
| Powiat | poznański | ||
| Gmina | Czerwonak | ||
| Położenie | 52° 28' 11'' N 16° 58' 51'' E |
||
| Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
5432 |
||
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
61 | ||
| Kod pocztowy | 62-004 | ||
| Tablice rejestracyjne | PZ | ||
|
Położenie na mapie Polski
  Czerwonak
|
|||
Czerwonak – (nazwa średniowieczna Czerwony Młyn) - duża wieś gminna położona na północny wschód od Poznania na terenie powiatu poznańskiego w województwie wielkopolskim przy drodze wojewódzkiej nr 196 .
Czerwonak jest siedzibą gminy Czerwonak.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Nazwa wsi pochodzi prawdopodobnie od czerwca polskiego - owada hodowanego na stokach Dziewiczej Góry przez cysterki z Owińsk dla uzyskania czerwonego barwnika. Według innej teorii nazwa ma związek z Czerwonym Młynem, położonym niegdyś w dolinie Warty. W 1545 r. proboszcz katedry poznańskiej sprowadził do Czerwonaka papiernika, któremu polecił w miejscu istniejącego młyna założyć papiernię. Była to jedna z dwóch istniejących wówczas papierni w Wielkopolsce. W 1860 r. w Czerwonaku uwłaszczono chłopów, akty własności nadano 12 gospodarzom. W 1880 r. wieś liczyła: 21 domów, 224 mieszkańców. Uruchomienie na początku XX wieku odcinka kolei biegnącego przez Czerwonak dało początek rozwojowi przemysłu. W okresie międzywojennym powstały tu: młyn parowo-turbinowy, karczma, piekarnia, sklep kolonialny, restauracja, piwiarnia, rzeźnictwo. Od końca I wojny światowej wieś znajdowała się ponownie w granicach Polski. Do 1918 obowiązującą nazwą pruskiej administracji zaboru pruskiego była nazwa Czerwonak. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Czerwonak w 1941 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt polska i przemianowana na bardziej niemiecką - Rotental.
Później powstawały kolejno: fabryka lin drucianych i konopnych (którą w krótkim czasie zaliczono do najlepszych z tej branży w całym kraju), fabryka papieru (w której niszczono, w okresie okupacji hitlerowskiej, polskie książki i dokumenty; w 1998 r. fabrykę kupił syn niemieckiego właściciela fabryki sprzed 1945 r.), tartak i fabryka papy dachowej. W latach 30. XX w. zadbano o edukację i bezpieczeństwo mieszkańców. Powstała wówczas Szkoła Podstawowa i Ochotnicza Straż Pożarna, a na gruncie podarowanym przez gospodarza Józefa Krause Polskie Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" wybudowało swoją siedzibę. Kolejną szkołę mieszkańcy Czerwonaka zyskali w 1973 przy ul. Rolnej 1. Była to Zbiorcza Szkoła Gminna, która otrzymała najnowocześniejsze wyposażenie potrzebne do nowego stylu nauczania. W latach 1973-79 na skarpie, na miejscu spalonego drewnianego kościoła zbudowano nową świątynię pw. Niepokalanego Serca NMP. Autorem projektu był architekt Aleksander Holas.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne:
