Czujnik fotoelektryczny odbiciowy
Z Wikipedii
Czujnik fotoelektryczny odbiciowy - element automatyki przemysłowej działający na zasadzie odbicia światła czujnika od obiektu.
Czujniki te mają nadajnik i odbiornik we wspólnej obudowie. Sposób wycelowania na badany obiekt jest w dużej mierze nieistotny. Obiekt obserwowany (np. płytka znormalizowana o 90% odbiciu) umieszczona w obszarze padania strumienia światła odbija od swej powierzchni część światła która wraca do odbiornika. gdy płytka zbliży się do krzywej następuje przełączanie i zmiana sygnału wyjściowego.
Rodzaje czujników odbiciowych
Czujniki fotoelektryczne odbiciowe dzielą się na różne grupy zależnie od sposobu wykorzystania powracającego światła:
- czujniki odległości (mogą wykorzystywać pomiar ilości powracającego światła, czasu powrotu impulsu światła lub geometrii odbicia światła)
- czujniki koloru (wykorzystują zmianę odbicia określonej fali świetlnej od obiektów o różnej barwie)
- czujniki kontrastu (specyficzna wersja czujników koloru - zwykle wykorzystuje tylko jedną barwę światła ale ma większą czułość)
- czujniki gładkości powierzchni (dosł. "błyszczenia" - gloss/ang.)
Czujniki fotoelektryczne odbiciowe wykorzystują światło widzialne i niewidzialne (najczęściej podczerwień ale też ultrafiolet) zwykłe i laserowe. Kiedyś wykorzystywano żarowe lub wyładowcze (UV) źródła światła obecnie półprzewodnikowe.
